Veerle , LIEF DORPJE…..waar ben je gebleven

Er is een tijd geweest dat in Veerle iedereen iedereen kende , dat ieder om iedereen bekommerd was….dat iedereen van iedereen wist of de andere familie was , al was het tot in het vijfde knoopsgat.

Vorige zondag zijn wij met onze neus op een ander Veerle gedrukt. Twee inwoners die hoe dan ook vermoord in hun huis werden aangetroffen , in feite de grootste moord in dit dorpje ooit gebeurd sinds mensenheugnis…..

Volgens de buren woonden de vermoorden  hier al heel wat jaren en toch wisten de buren er weinig over behalve dat het vriendelijke mensen waren die veel wandelden. Ook zouden de overleden mensen kinderloos zijn.

Het enige ware besluit dat wij hier nu reeds kunnen uit trekken is een vraag : Hoe EENZAAM kunnen mensen zijn , nu ook in het Kempisch dorpje waar een halve eeuw geleden de ene van de ander familie was of toch dichtbij , toen een goede buur beter was dan een verre vriend…..

Wanneer mensen zo dicht bij elkaar wonen zoals op het Schandooi en waar er dan sommigen toch nog  zo eenzaam zijn , daar is er met het lieve dorpje een groot probleem…..

Of zouden vooral de mensen in die vijftig jaar veranderd zijn? Of de gemeenschap ? Of is er nog wel een gemeenschap?  Enkele bloeiende verenigingen hebben niet kunnen beletten dat het lief dorpje van ons “volkslied” niet meer bestaat. Tot spijt van wie het benijdt….

LH

 

 

ONS DORP AAN EEN ECHTE GRENS

Toen ik enkele dagen geleden aan de abdij van Averbode voorbijkwam kon ik niet naast de splinternieuwe grensborden kijken waarop staat “Tessenderlo-Ham”.Die borden zijn meer dan gewone grensborden, het zijn ook de borden van een gemeente uit een andere provincie , namelijk uit Limburg.

Wat weinige mensen nog weten is dat tot aan de Franse overheersing vanaf het einde van de achttiende eeuw ,die grens ook een echte landsgrens was, en wat voor een !!!!

Het was de grens tussen de Nederlanden en Het Heilig Roomse Rijk der Duitse natie , in eenvoudig taal gezegd Duitsland . Het Prinsbisdom Luik aan de andere kant van de grens was inderdaad een gebied dat in feite afhankelijk was , ja zelfs een deel was , van die Duitse Natie.Een totaal ander land dus . En wat voor mensen werkten er aan onze kant van die grens ? Onze tolbeambten , onze douaniers .En waar kwamen die tolbeambten vandaan ? Net zoals de rijkswachters tot voor de Tweede Wereldoorlog? Van zeer ver!!! ….Opdat ze zo weinig mogelijk mensen van Veerle of van andere grensbewoners zouden kennen en al eens iemand zouden doorlaten met een kleine glimlach van herkenning !…….

Van waar die beambten allemaal kwamen vonden wij wel terug in het  doopsregister van de Parochie Veerle .Uit de jaren 1771 tot 1780 vonden wij zo een Pennemans uit Waasmunster in Vlaanderen , een Staes eveneens uit Vlaanderen , maar uit Sint -Paulus , een Leclerce uit Veurne , een Lambert uit Froidleiu, uit Tubize in Waals-Brabant . Wanneer hier vermeld wordt “Vlaanderen” wordt bedoeld het oude graafschap Vlaanderen, met andere woorden de huidige provincies Oost- en West-Vlaanderen .

De inval van de Fransen op het einde van de achttiende eeuw heeft die geweldige rijksgrens uitgeveegd en nu moeten wij al tevreden zijn met een grens met Limburg.

Maar nu Tessenderlo-Ham zulke mooie borden heeft geplaatst zijn wij daar ook al een heel klein beetje “kontent” mee.

LH

Veerle en de Wijngaard

Ook mensen die in Veerle komen wonen worden snel geconfronteerd met het woord en dus ook met het begrip “Wijngaard ” of “de wijngaard”. Een van de grote Veerlese scholen draagt die naam , de fanfare heet zo …En meestal wordt ook snel de verwantschap gemaakt met het Wijngaardbos , een van de hoogste plekjes van het dorp .

Die wijngaardboshoogte is daardoor in Veerle ook een belangrijke plek . Op 15 augustus gaat de enige processie die er in dit dorp nog bestaat daar naartoe . Het is , laten wij zeggen , Veerle’s belangrijkste feestdag en het herinnert ons automatisch aan de tijden , honderden jaren geleden , dat er op de zuidelijke hellingen van die hoogte, wijnstokken groeiden met druiven waarvan toen echte wijn werd gemaakt.

Misschien hebben wij lange tijd gedacht dat wij , Veerlenaren , de enigen waren met zo een wijnverleden , maar ook hier vergissen wij ons. Alleen al in onze directe omgeving krioelt het van wijngaardcollega’s . Een vluchtig onderzoek leerde ons dat ongeveer een zelfde wijngaardverleden te vinden is in Langdorp , Messelbroek ,Aarschot ,Herselt , Morkhoven ,Tongerlo , Zammel , Testelt en Diest.

Zo  vereren wij in onze parochiekerk onze Veerlese ” Onze-Lieve-Vrouw-in-de-Wijngaard “en elke 15de augustus dragen wij haar mee naar de mooie processieplek , maar in de grote kerk van Diest vinden wij wel een familielid van ons beeld. Haar naam is “Onze -lieve-Vrouw -van-den-hoge-wijngaard ” of in het Latijn  “in alta Vinea”.

Wij staan dus zeker ook niet alleen met onze Vinea ……..al schiet er van ons  gebouw zelf op dit moment niet echt veel meer over.

LH

 

STUKJES SCHRIJVEN IN MOEILIJKE TIJDEN

Toen ik jaren geleden wat teksten begon te schrijven omdat het voor Ludo Vervloet  af en toe moeilijker werd, had ik in de verste verte niet door dat die moeilijkheden ooit ook mij eens zouden kunnen overkomen…….en dat is wat nu volop gebeurt…..in het ziekenhuis heb je wel andere dingen te doen en wanneer je dan na weken weer thuis bent zijn er ook andere beslommeringen en moet je  toch weer zo vaak naar dat ziekenhuis zodat stukjes schrijven het laatste is waar je aan toe komt

Godzijdank is deze tekst dan toch weer de uitzondering. Hij is de uitdrukking van mijn oprechte wil om dit contact met de mensen die dit af en toe bekijken zeker in stand te houden . Dat zal natuurlijk niet elke dag kunnen , maar ik ga trachten toch weer af en toe en regelmatig deze pagina te vullen.

Mocht ik ondertussen een middel vinden om ook reacties van lezers te kunnen lezen , dan zou deze site er volgens mij ook wel bij varen.

LH

Hoe zit het me Levelo

Vele lezers vragen ons wat nu precies het probleem is van de nieuwe woningen  der vroegere Geelse Bouwmaatschappij in Vorst. Enkele dagen geleden werden de voormalige inwoners aan het woord gelaten die meenden dat zij in die vernieuwde huizen zouden mogen gaan wonen omdat dat de huizen waren waarin zij vroeger steeds hadden gewoond …maar die nu vernamen dat die vernieuwde huizen , hun huizen van vroeger ,nu aan jonge gezinnen werden toegewezen .

in dat verband kwam ook het woord LEVELO opduiken maar voor de rest was de reportage erg onduidelijk.

Wij willen daarover hier in de Gazet van Laakdal meer duidelijkheid brengen , maar dan zouden wij betere en meer duidelijke informatie moeten krijgen.

Wie ons in dit dispuut beter op weg wil helpen mag ons contacteren via mailadres

lenhthuis@hotmail.com

In Veerle gebeurt nooit iets……….

De zin in onze titel vandaag was waar ….tot gisteren . Toen gebeurde er in Veerle toch “iets”. Een man stak zijn buurvrouw omver en koos dan het zogenaamde hazenpad . Pas heel laat in de avond werd  hij door de politie gevonden en gearresteerd.

Een opmerkelijk feit was ook dat dit drama zich niet afspeelde ergens ver in de Peieren of in het gebroekte aan de Laak , maar wel PAL in Veerledorp. Je kan geen meer opvallende plaats kiezen om iemand neer te steken dan op die plaats in Veerledorp.

Eerder bij toeval waren wij getuige van de machtsontplooing van de politie iets na de middag .Toen wij in de richting van het dorp reden werden wij voorbijgestoken door een viertal loeiende politiewagens die allemaal stopten vlakbij de plaats van de misdaad.

Omdat wij op tijd in het Geelse ziekenhuis moesten zijn hebben wij tussen al die luidruchtige voertuigen een grote bocht genomen en zijn wij naar Geel gereden via Zammel …

Toen wij enkele uren later weer thuis kwamen was het er nog steeds status quo……De messteker was nog niet gevonden , wel was het slachtoffer vervoerd naar Antwerpen …

In Veerle was er inderdaad eens iets gebeurd!

LH

 

 

1825 een nieuwe muur aan de zuidkant van het kerkhof van Veerle!

Het jaar 1825 klinkt in onze oren reeds dichtbij maar het is toch reeds 200 jaar geleden.Aan de andere kant gaat het dan weer over een feit of activiteit   die  wij vandaag nog kunnen vaststellen .

In dat jaar 1825 wordt er een nieuwe muur gebouwd aan de zuidkant van het kerkhof , dat is de tegenovergestelde kant van die van de dorpskom  ..en…die muur staat er nog en die kunnen wij nog elke  dag gaan bekijken.Het is zoals wij zien een muur in steen  en die steen heeft de Veerlenaren niets gekost…Die stenen kwamen voor het grootste deel voort van de ruines van delen van de Averboodse abdij. Toch allemaal goed om weten!

Het verhaal zegt niet hoe die stenen van Averbode naar hier zijn gevoerd…Dat laten wij over aan jullie verbeelding…….een tram bestond er nog niet …..veel andere mogelijkheden dat met paard en kar zullen er niet geweest zijn.

LH

Is het woord FIETSOSTRADE goed Nederlands?

NEEN , het is helemaal geen Nederlands. Het enige goede Nederlands is het mooie woord “fietssnelweg”. Ik wil hier even op ingaan omdat ik dit foute woord heb zien ontstaan ongeveer een vijftien jaar geleden en nog wel in de schoot van de Bestendige Deputatie.

Het was het ogenblik dat de provincie Antwerpen heel wat moderne fietspaden begon aan te leggen die delen van de provincie met elkaar verbonden.

De basis van de foutieve redenering was het woord “autostrade”.Dat is natuurlijk een juist woord. De  “o” behoort tot het woord auto, maar met fiets PLUS strade wordt het moeilijker om het woord vlot uit te spreken en op dat moment is er een van de collega’s met de oplossing gekomen ……”fietsOstrade………waar het echte nederlandse woord “fietssnelweg” had moeten zijn…Maar een keer in een taal een fundamentele fout gemaakt , is het vaak moeilijk met die fout op te houden..

Op dit ogenblik wordt het foutieve fietsOstrade nog vaak gebruikt door mensen die minder met de nederlandse woordvorming vertrouwd zijn . Ons besluit is dat dit woord fout is .Het enige juiste woord daarvoor in onze taal is dus”fietssnelweg”.Mooier en nederlandser kan toch niet!!!

Laten wij daarom overschakelen naar het mooie en correcte Fietssnelweg en laten wij over fietsOstrade een dikke rode streep trekken.

LH

Godsdiensthaat in onze dorpen…..

Wij zijn er ons vaak niet van bewust dat de reformatie van Luther ook in onze dorpen een grote rol heeft gespeeld en wel op het einde van de 16de eeuw , exact tussen 1575 en 1595.De hervorming in Duitsland ontstaan ,verspreidde zich snel als een lopend vuur over onze streken . Overal was er over die godsdienst twist en tweedracht .Tot in de kleinste dorpen waren er twee partijen .De zoon stond op tegen de vader , de zuster vertrouwde haar broer niet meer , de beste vrienden werden snel de ergste vijanden .De gevangenissen geraakten vol met slachtoffers van de verschrikkelijke godsdienstoorlog. In de kleine steden werd er een schavot geplaatst. Vijandelijke benden overvielen onze dorpen en brandden , roofden en moordden . Op twintig jaar tijd schoot er van onze dorpen niet veel meer over.

In Veerle waren er rond 1570 nog 71 gezinnen , in 1593 schoten er daar nog 28 van over. In de kempen verdwenen er zelfs dorpen waarvan wij nog de namen kennen , maar de ligging niet meer. Vanaf 1595 was die hele godsdienstooorlog stilaan over , maar hij had de hele regio grondig veranderd.

LH

Milaan – San Remo……

In mijn lagere schooltijd in Veerle , vanaf meester Oeyen tot meester Peeters was Milaan -San Remo een heel speciale koers  .De wielerwedstrijd  werd toen doorgaans de Sint-Jozefsklassieker genoemd. De feestdag van de heilige voedstervader viel in de oude tijd steeds op 19 maart , en dus werd ook de koers naar hem genoemd. De lagere jongensschool in Veerle was op dat moment nog een katholieke aangenomen school en Sint-Jozef was een belangrijke katholieke feestdag.

Televisie bestond er nog niet , dus in vele Veerlese gezinnen hingen vaders die dag aan de radio gekluisterd om toch maar niets van de belangrijke koers te missen .

Dat was , nu bekeken, in feite een periode van grote regelmaat……alles kwam elk jaar terug .Maar daarna werd het anders .De kerk begon wat zogenaamde heiligendagen af te schaffen of minder belangrijk te maken en tot onze verbazing was Sint-Jozef daar ook bij .

Waar zijn dag van 19 maart tot dan een grote feestdag was waarop heel wat kinderen hun eerste communie deden , werd die traditie langzaam maar zeker verlaten…

19 maart werd minder en minder belangrijk en de koers hield daar ook rekening mee. Milaan- San Remo bleef wel de eerste grote voorjaarsklassieker maar situeerde zich steeds meer rond 19 maart of zelfs enkele dagen erna dan op die datum.

Het feit dat de Kerk Sint-Jozef in feite gedegradeerd had liet zich ook meer en meer voelen in de datum van de koers. Langzaam maar zeker verlieten de organisatoren hun 19 maart en gingen ze hun wedstrijd meer en meer binden aan een weekend iets na die oude traditionele datum.  En langzaam liet  de profanizering van de Westeuropese gemeenschap zich ook hier voelen …..de Sint-Jozefsklassieker moest meer en meer zijn plaats afstaan aan een meer neutrale ” de voorjaarsklassieker ” .

En zo deemsterde de Heilige Jozef langzaam weg….. Maar de heilige Jozef zou de heilige Jozef niet zijn , had hij niet op tijd en stond het signaal gegeven…….”Hé mensen  ….ik ben er ook nog…en ik ben niet zo maar een heilige uit de Middeleeuwen …….ik ben de Voedstervader van Jezus….en ik heb toen ook steeds blijven werken voor mijn kost ….Ik heb nog liever dat je me gewoon Sint-Jozef-Werkman noemt!!!!! Want dat was ik , niets meer maar ook niets minder.

En zo gebeurde jaren later op Veerle-Heide.

Je ziet waar Milaan -San Remo ons leiden kan.

LH

 

 

1 2 3 11