BRONSTRAAT … OF doodgewone PUT ?

 Jarenlang werd er gesproken over het bronnetje in de Hulstsestraat aan het Wijngaardbos. Sommigen durfden zelfs het woord “miraculeus “ gebruiken en nog andere “sommigen “ dronken zelfs van het water om … te genezen.

In een uitgave van de JAREN 1970 beschreven wij hoe de nieuwe straatnaam “BRONSTRAAT” toch niet zo supergoed gekozen is , vermits er nooit van enige bron sprake is geweest!

Tot in de helft van de jaren zeventig , 1977 (?), bij de afwerking daar van de eerste ouderenwoningen van het OCMW  , zijn we het water gaan volgen vanaf het lopende pijpje in de Hulstsestraat en zo verder de berg in.

Wij stootten toen op een zeer oude waterput waarvan het bovenste deel ietsje hoger lag dan het pijpje in de gracht , zodat het water van de volle put steeds in de gracht overliep.

*** Op de foto kijkt Jos Janssen ernaar en Ludo Helsen loopt er naartoe .De grote put ligt helemaal rechts onderaan dichtbij de duiker van de gracht …

      Om de stabiliteit van de woningen niet in het gedrang te brengen is er nooit verder in de berg gegraven om meer over de put te weten te komen.

Is de put aangelegd om het ijzer-erts-water een beetje te filteren ? Dat zou kunnen . Maar daarover is tot nu toe geen enkele verdere verklaring gevonden.

In het vorige artikel is dan ook uitgelegd waarom het water van de put niet in de mooie arduinen opvangbak kan geraken ….Wij verwijzen ernaar maar wij komen er niet op terug.

En zo zijn er op de duur in elk dorp wel geheimen die niet  meer helemaal uitgeklaard raken, maar wij wilden deze foto toch nog even mee publiceren dan weten jullie allemaal waar de gevonden put ligt. Nabij de Bronstraat…..die eigenlijk… een put is.

Louis Vuren 

Titanic wint elf Oscars (1998)

Still uit Titanic (Twentieth Century Fox)

Op 23 maart 1998 won de film Titanic maar liefst 11 Oscars, waaronder die voor beste film. De historische speelfilm evenaarde daarmee het record van Ben-Hur uit 1959.

* De film, met in de hoofdrollen Leonardo DiCaprio en Kate Winslet, bracht in 1997 een recordbedrag van 1,84 miljard dollar op. Een 3D-remake van de beroemde film scoorde in 2012 nogmaals meer dan twee miljard dollar .

* De Titanic, destijds het grootste passagiersschip ter wereld, zonk in  de nacht van 14 op 15 april 1912 tijdens zijn eerste reis. Kort voor middernacht kwam de luxeboot in aanvaring met een ijsberg.

* Een deel van de stuurboordzijde werd op verscheidene plaatsen doorboord. Binnen de drie uur was het schip gezonken. Van de 2 201 passagiers kwamen er 1 517 om het leven.

* Het wrak van het schip werd pas in 1985 gevonden. Het ligt op bijna vier kilometer diepte op de bodem van de Atlantische Oceaan.

SHARPEVILLE ZUID-AFRIKA

21 maart 1960 werd in het township Sharpeville door ongeveer 20 000 zwarte Zuid-Afrikanen gedemonstreerd tegen maatregelen die hen belemmerden in hun bewegingsvrijheid. Vooral de pas ingevoerde pasjeswetten kregen de volle laag.

De politie opende zonder meer het vuur. 69 mensen kwamen om het leven en ongeveer honderdtachtig anderen  raakten zwaargewond.

ANC-logo

Het bloedbad had grote gevolgen. Door het ongemeen zware politieoptreden kwam Zuid-Afrika op felle buitenlandse kritiek te staan.

Ook in Zuid-Afrika zelf waren de gevolgen aanzienlijk.

Na het bloedbad werden zowel het African National Congress (ANC) als het Panafrikaans Congres (PAC) verboden.

Een aantal leiders van het ANC begon te twijfelen aan de haalbaarheid van geweldloos verzet. Het ANC ging ondergronds en werd nog gewelddadiger.

In 1966 riepen de Verenigde Naties 21 maart uit tot internationale antiracismedag.

Lees ook: Apartheid (1948-1990) – Rassenscheiding in Zuid-Afrika
Meer artikelen over de geschiedenis van Zuid-Afrika
Boek: Goede hoop? – Zuid-Afrika – Nederland vanaf 1600

Sharpeville massacre was turning point in anti-apartheid movement

Atomiumbouwer Frans Cools

ATOMIUM BRUSSEL  WT ’58

Frans Cools in 2019, thuis in Tessenderlo.

Frans Cools in 2019, thuis in Tessenderlo. © Jan De Meuleneir/Photo News

Negentien maanden hebben Looienaar Frans Cools en zijn mannen, werknemers van het staalconstructiebedrijf ‘Ateliers de Jambes-Namur’, erover gedaan om het Atomium in Brussel te bouwen. Een stalen gevaarte van 102 meter hoog en 2.400 ton en pronkstuk.

** Ook dank aan HN voor een deel van de reportage van 15 april 2008 –schrijver niet gevonden. Een aantal boeiende passages uit zijn werk…

* Ingenieur André Waterkeyn mag dan wel het Atomium getekend hebben, hij heeft er nooit zijn handen aan vuil gemaakt. Dat hebben de arbeiders gedaan die het gevaarte van 2 400 ton bol na bol in de hemel hebben gehangen.

Frans Cools (overleed onlangs op z’n 93ste) uit Tessenderlo was de werfleider van het Atomium.

* Negentien maanden lang was hij er in de weer, dag en nacht (of het scheelt niet veel). Op donderdag 17 april 1958 om twee uur ‘s morgens was het imposante bouwwerk klaar. Alleen het asfalt rondom moest nog worden gelegd.

* Enkele uren later, om negen uur ‘s morgens, opende koning Boudewijn de Wereldtentoonstelling. Hij schudde handjes met de man die de laatste hand had gelegd aan het Atomium. Dat was – wat dacht u – niet Frans Cools, maar die kerel met zijn asfaltmachine…

Hoe komt een jonge arbeider uit de Kempen op de werf van het Atomium terecht?

* ‘Bij Les Ateliers de Jambes-Namur zochten ze jonge mensen voor de  metaalbouw wilden leren om er te werken.
Frans Cools slaagde glansrijk en werd werfleider.

* ‘In 1954 werd ik als werfleider naar Belgisch Congo gestuurd, om er een 780meter lange brug te leggen over de Congostroom . In 1955 kwam de technische directeur van Jambes-Namur naar Congo. Hij had een vaag schemaatje mee van het Atomium. En vragen of ik het Atomium wilde bouwen. Ja, dus. In 1956 heb ik gauw nog een schachttoren gebouwd voor de mijn van Zwartberg, en daarna zijn we aan dat Atomium begonnen.’

* ‘Dat Atomium…een ijzerkristal zoveel miljard keer vergroot. Ja, wie kon zich daar iets bij voorstellen? Op de eerste maquette bleek dat het uitvergrote ijzerkristal niet zelfstandig zou kunnen staan. Daarom heeft Waterkeyn er drie steunpoten bij getekend, de zogenaamde bipoden (waarin de buitentrappen werden verwerkt).’

* ‘Het Atomium bouwen was een avontuurlijke onderneming. De bouw van het Atomium hebben we, zonder kranen, helemaal van binnenuit gedaan. En zonder steigers!’

* ‘Het kon niet spectaculair genoeg zijn. Als we op grote hoogte aan de buitenkant van het Atomium moesten werken, zaten we met maximaal vier man in een bak die aan een winch hing. We hingen letterlijk aan een katrol en werden gewoon naar boven getrokken. ‘

* ‘Hoogtevrees heb ik nooit gekend. Gelukkig niet. Eigenlijk waren we alpinisten. We klauterden van poutrel naar poutrel. We hebben nooit één accident gehad. Is dat niet verwonderlijk?’

*** Heeft Frans Cools negentien volle maanden aan het Atomium gewerkt?   ‘Bah neen. Het gebeurde dat we twee maanden stillagen omdat de geprefabriceerde stukken die her en der voor ons in ateliers werden gemaakt niet klaar geraakten. De laatste negen maanden heb ik wel non-stop gewerkt: weekdagen, weekends en feestdagen.’

*** Alle dagen kwamen groepen het Atomium in aanbouw bekijken. Frans Cools: ‘En koning Boudewijn! Hij is zeven keer komen kijken. Hij kwam altijd incognito.’

* ‘Toen de Expo openging, was één bol aan de binnenkant nog niet helemaal in orde. Terwijl beneden duizenden mensen de ogen uit hun kop keken, zaten wij in die bol 23.000 bouten aan te schroeven. Omdat we niet meer met werfwagens het Expoterrein op mochten, moesten we die bouten en al ons materieel honderden meters te voet tot bij het Atomium brengen.’

* ‘Mensen vragen mij wel eens of het mij verbaast dat het Atomium er vandaag nog staat. Het was toch gebouwd om maar zes maanden mee te gaan? – Ja, dat is waar. Maar we hebben toen de allerbeste materialen gebruikt. We hebben hoge weerstandsbouten gebruikt – géén klinknagels! – en gelast met in ons hoofd: dit mag niet kapot. Ja, we hebben toen gebouwd alsof het ging om een constructie voor de eeuwigheid.’

* ‘Ik ben nog vaak teruggekeerd naar het Atomium, tijdens de Expo en ook daarna. Door het Atomium kreeg Jambes-Namur zoveel werk dat ze het bijna niet konden bijhouden. Ik heb nog veel werven gesuperviseerd, veel grotere werven. Die van het viaduct van Vilvoorde bijvoorbeeld. Maar ze waren nooit meer zo spectaculair als het Atomium.’

* ‘Nu is het Atomium vernieuwd. Vooral aan de binnenkant is het niet meer zoals vroeger. De sfeer is een beetje weg. Ik heb het Atomium gebouwd, maar als ik het vandaag wil bezoeken, moet ik telkens … een ticketje kopen…’

Aanslag op de IJzertoren

Aanslag op de IJzertoren
Plaats Vlag van België Kaaskerke
Datum 16 maart 1946
Tijd 2 uur ‘s nachts
Wapen(s) springlading
Dader(s) 4 militairen van DOVO

* In de nacht van 15 op 16 maart 1946 vond in Kaaskerke bij Diksmuide een aanslag op de IJzertoren plaats. Bij de bomaanslag vielen er géén doden of gewonden maar werd de IJzertoren volledig vernield.

* De vernieling had een grote impact in katholieke kringen van het naoorlogse België. Het monument was eerder, in juni 1945 al, het doelwit geweest van een aanslag.

20141109 IJzertoren terrain 02.jpg

De eerste IJzertoren op de affiche voor de IJzerbedevaart van… 1939

De resten van de oude toren (voorgrond) en de nieuwe toren (achtergrond)

De Pax (vrede) poort

* In de jaren voor de Tweede Wereldoorlog had het VNV de feitelijke controle gekregen over de IJzerbedevaarten. Het pacifistisch karakter maakte meer en meer plaats voor anti-Belgisch nationalisme.

* Andere democratische organisaties waren niet meer welkom op de plechtigheid. De IJzertoren en de bedevaarten werden hierdoor het symbool van Vlaams-nationalisme.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog organiseerde het IJzerbedevaartcomité evenementen in en rond de toren. Hierbij waren Duitse officieren aanwezig en namen Vlaamse oostfronters het woord. De voorzitter van het IJzerbedevaartcomité, Frans Daels, liet zich tijdens deze evenementen positief uit over de Nieuwe Orde. Daels had aan het oostfront ook een hospitaaleenheid ingericht voor het Vlaams Legioen.

* Op die manier was de IJzertoren voor velen een symbool van collaboratie met de vijand geworden en had het IJzerbedevaartcomité zich “verbrand” aan de collaboratie.

* Meteen na het einde van oorlog richtte de gerechtelijke repressie zich tegen deze collaborateurs maar de populaire en de politieke reactie richtte zich ook tegen de Vlaamse Beweging in haar geheel, of op bepaalde plaatsen, zoals in Brussel en elders langs de taalgrens, tegen alles wat Nederlandstalig was.

* Op het moment van de aanslag was Frans Daels gevlucht naar Zwitserland en zaten veel leden van het comité in de gevangenis.

* Een paar maanden later werd Daels door de Belgische Krijgsraad bij verstek ter dood veroordeeld. De priester-dichter Cyriel Verschaeve, van wie de verzen ‘Hier liggen hun lijken…” zou datzelfde jaar eveneens bij verstek ter dood veroordeeld worden.

* Op 16 maart 1946 omstreeks 2 uur ‘s nachts ontplofte de springlading die was aangebracht aan de IJzertoren in Kaaskerke. Kaaskerke was op dat moment een afzonderlijke gemeente aan de IJzer bij Diksmuide. Bij deze aanslag stortte de toren volledig in, maar vielen géén doden of gewonden.

* Voor de inwoners van het nabijgelegen Diksmuide was dit niet echt een verrassing. De IJzertoren was tijdens de Tweede Wereldoorlog een “toren van de schande” geworden door de link met de collaboratie. Op 16 juni 1945 was er al een aanslag gepleegd met dynamiet op de toren. Toen bleef de schade beperkt.

Reacties

De toren was omstreden en de reacties op de vernietiging waren over het algemeen negatief.  Vooral langs Vlaams katholieke zijde was er veel opschudding.

* De IJzertoren werd beschouwd als een Vlaams en christelijk symbool. Daarnaast was het ook een oorlogsbegraafplaats. In de crypte van de toren lagen enkele Vlaamse frontsoldaten. De Vlaamse katholieke kranten spraken zonder meer van heiligschennis.

* De negatieve reacties bleven niet beperkt tot Vlaamsgezinden. Ook pro-Belgische Vlaamse katholieken traden op als verdedigers van de IJzertraditie. Op 20 maart 1946 , vier dagen na de ontploffing, organiseerden Leuvense universiteitsstudenten reeds een betoging voor eerherstel.

* De verontwaardiging over de aanslag was zo groot dat dit een nieuw elan gaf aan de IJzerbedevaarten.

* Meteen na de vernieling deden de meest verregaande hypothesen de ronde. Radicale Vlaamsgezinden beweerden dat zowat het hele Belgische establishment achter deze anti-Vlaamse aanslag zat. Maar bewijzen daarvoor ontbraken.

* Een Franstalige krant vroeg zich zelfs af of de toren niet door VNV’ers was opgeblazen met als doel de sympathie voor het Vlaams-nationalisme weer te verbeteren.

Onderzoek

* Joseph Delaere, onderzoeksrechter in Veurne, startte de dag zelf een onderzoek wegens “aanslagen bij middel van ontplofbare stoffen met politiek karakter” op de IJzertoren. Aan het politiek motief van de aanslag kon moeilijk getwijfeld worden.

* De wijze waarop de aanslag gebeurde wees op een professionele aanpak. In het monument waren honderden kilo’s aan dynamiet aangebracht. De explosie spleet de toren van binnenuit waardoor de kruiskop bovenaan loodrecht was neergestort. Dit leidde tot de totale vernietiging van de toren.

* Het onderzoek verliep zeer moeizaam wegens gebrek aan getuigen of bewijzen. Pas in 1948 kon de onderzoeksrechter na een aantal tips en grondig speurwerk twaalf verdachten aanwijzen. Negen van hen werden in voorlopige hechtenis gehouden en moesten al na een maand vrijgelaten worden wegens gebrek aan bewijzen.

* Daarnaast was er ook tegenwerking in het onderzoek door de procureur-generaal van Gent, Hermann Bekaert die meerdere malen naar Veurne afzakte om onderzoeksrechter Delaere te beïnvloeden.

* Op 2 juni 1951 besliste de Gentse kamer van inbeschuldigingstelling de twaalf verdachten buiten vervolging te stellen. Dit arrest werd later door het Hof van Cassatie bijgetreden.

* Procureur-generaal Hermann Bekaert werd in 1952 geschorst voor ernstige beroepsfouten omwille van ongeoorloofde tussenkomsten in de zaak. Bekaert was actief geweest in het verzet tijdens de Tweede Wereldoorlog. De procureur-generaal is de enige die gestraft werd in het onderzoek naar de aanslagen.

Wederopbouw

* In 1950 werd door de toenmalige homogene CVPregering-Duvieusart 15 miljoen BF vrijgemaakt voor de bouw van een tweede grotere IJzertoren. Van de ruïne van de eerste toren bleef alleen de crypte bewaard. Met het puin van de toren werd de Pax-poort gebouwd.

* De bouw van de nieuwe en grotere Ijzertoren begon in 1951. Met de talrijke giften kon de nieuwe en grotere IJzertoren worden ingewijd op de IJzerbedevaart van 22 augustus … 1965.

De historische “ Mis” van 19 februari 2023.

Het is in Veerle nog niet zo vaak gebeurd dat een Mis historisch mag genoemd worden ! Zeker was de eerste mis in de heropgebouwde kerk er zo eentje , of de begrafenismis van de laatste baron de Zerezo de Tejada , of misschien zijn er nog wel een paar historische missen geweest , waaraan wij ondanks alles toch niet meer spontaan terugdenken …
Maar die van vorige zondag is er ook een geworden , een die wij de volgende jaren niet gaan vergeten!
Die mis moest beginnen om halftien zoals al gewoonlijk . Kwart na negen wees niets er op dat er iets speciaals zou gaan gebeuren . Een groepje trouwe kerkgangers zat in de rechterzijbeuk -, rechter wanneer je met je gezicht naar het altaar staat – met zachte stem de nieuwtjes van de voorbije week door te vertellen of ze met wenkbrouwengefrons in zich op te nemen , de leden van het koor kwamen een voor een binnengesijpeld en namen hun plaatsen in vooraan op het koor , diaken Leo was nog wat in orde aan het brengen in het kastje naast de preekstoel …. Nog steeds liet niets vermoeden dat het een hele speciale mis zou worden! Alles verliep tot dan toe heel normaal.
Maar ietsje voor halftien zagen de gelovigen dat er toch wel iets speciaals aan de hand was toen dirigente Hilde van het koor en diaken Leo met enige snelheid de sacristie binnenliepen en kort daarna weer buiten kwamen met een bijna verbazende heel lichte glimlach , maar toch met meer voorhoofdrimpels dan normaal !
En toen hadden wij het allemaal door !
Er was geen priester opgedaagd!
De herder was zijn schapen vergeten….
Of misschien : hij kon ze niet meer vinden .
Diaken Leo wist wel dat er niemand van de abdij kon komen maar degene die hij volgens afspraak verwachtte had onze kerk ofwel niet gevonden ook al stak ze van overal hoog boven de andere gebouwen uit , ofwel stond hij te wachten aan een verkeerde kerk , ofwel had hij zich gewoon verslapen …wat menselijk is . Ook een priester kan dat immers voorhebben.
Ik denk dat het de eerste keer was sinds de besloten tijd van de Boerenkrijg dat er in deze kerk geen priester opdaagde …. En daarom alleen al was wat zondag gebeurde historisch!
Het werd nog stiller in de kerk….
En toen zagen wij diaken Leo kalm en koelbloedig naar de microfoon stappen.
Wij zagen een glimlach verschijnen op de gezichten van de meeste aanwezigen en iedereen bleef zitten . Leo had dus zeker niet gezegd : “mensen , sta recht en
ga naar huis…. “
Dan ging hij de sacristie binnen , en kwam dadelijk weer terug met een lang wit kleed aan, een albe.
En de mis begon …. De dirigente en de leden van het koor trokken hun plan en alles viel op zijn pootjes …… Leo hield zelfs een preek , en niet eentje van rap rap . In tegendeel . Alleen de consecratie moest hij overslaan .Daardoor was de mis ook iets sneller gedaan !
Leo had de kudde goed thuisgebracht !
Zo werd die historische mis zonder priester iets waarover de aanwezigen lang zullen kunnen vertellen …
Er was wel een kleine “maar” ……
Toen ik thuis kwam keek ik toch even na wat de bepaling van “ een mis “ is.
Het is een religieuze bijeenkomst , meestal in een kerkgebouw ,waarbij een priester als celebrant de eucharistie viert!
En dan komt er een soort mokerslag : Erediensten waarbij geen eucharistie plaatsvindt zijn geen missen !
Ik begrijp wel wat ze daar willen mee zeggen …..
Maar het verandert niets aan het historische van vorige zondag ….en niets aan de verdienste van Leo ….. het applaus dat hij na die “dienst” kreeg was meer dan verdiend !!!!
Louis Vuren 220 , wachtend op L.V.

Onze gemeente en de Geschiedenis van Vlaanderen .

Dag allemaal ! Vorige week hebben wij ons zowat aangesloten bij de TV-uitzending over de Geschiedenis van Vlaanderen . Wij bekeken wat wij met de beeldenstorm te maken hebben gehad . Gisteravond ging het over de opstanden op het einde van de 18e eeuw tot 1830 . Even werd er ook wat gezegd over de Boerenkrijg .Een van de voornaamste redenen van die opstand was het invoeren van de dienstplicht . Voor de eerste keer werden jonge mannen verplicht soldaat te worden en moesten ze daardoor in de Franse Tijd ver van huis gaan vechten . En vechten was nooit zonder risico . Een aantal van die soldaten sneuvelden . Zo ook een aantal van de dienstplichtigen van onze huidige gemeente. Wij hebben het daar ooit al eens over gehad… Omwille van de uitzending gisteren kom ik daar nog even op terug . Een tijd geleden heb ik een aantal van die gesneuvelden weergevonden

Mijn eerste lijst is er een van de Veerlese overledenen , vaak ver van huis…

Hopelijk is daar in een of andere familie toch nog iets mondeling over verder verteld en doet dat een belletje rinkelen…Indien er iets rinkelt …..deel het dan mee aan de Gazet van Laakdal aub…..Wel kan het zijn dat de echte naam hier min of meer vervormd doorkomt . Hoe werd hij voor de officiële lijst van gesneuvelden meegedeeld en door wie ? En hoe werd hij in het Frans geschreven?

Valbock Henri ,( bij deze familienaam is de optekenaar al onzeker, en de kans dat hij helemaal juist is , is klein.) Hij overlijdt in het militair hospitaal van Mainz op 8 maart 1814, doodsoorzaak is koorts.Hij is 24 jaar.
Aerts Cretien. Overlijdt in het ziekenhuis van Keulen op 13 juli 1813. Geen doodsoorzaak gemeld , hij is dan 21 jaar.
Avorthes Jan , overlijdt in het Sint-Janshospitaal van Burgos aan koorts op 25 april 1813 . Geen leeftijd vermeld .
Oppenbrover Jozef , overlijdt op 23 december 1809 aan koorts in het militaire hospitaal van Madrid, er wordt geen leeftijd vermeld, de naam zal waarschijnlijk wel Hoppenbrouwer(s) zijn geweest
Wellens Ferdinand sterft ook aan koorts op 19 augustus 1809 in het militaire hospitaal van Straatsburg.
Verbeeck Marq , overlijdt eveneens aan koortsen op 17 december 1806 in het militair hospitaal van Landsberg.
Van Dijk Henri is als dienstplichtige gelegen in Walcheren en overlijdt er aan koorts in het militaire hospitaal op 6 april 1811.
Vandepull ( VandePoel of Vandeput ?);Jan Baptist , overlijdt in het militaire hospitaal van Konigsberg op 26 december 1812. De reden is ook weer koorts.
-Vanderwee Jozef , overlijdt op 9 februari 1814 aan koorts in het militaire ziekenhuis van Magdeburg , maar deze man is geen soldaat , wel verpleger …..

-En dan is er tenslotte Goos Henri . Hij is 30 jaar wanneer hij sterft in het militair hospitaal in Brussel. Die leeftijd is raar , want de Franse dienstplicht duurde maar tot 25 jaar. Bij hem staat er wel geen regiment en geen overlijdensoorzaak gemeld , maar wel alleen dat hij prisonier is…gevangene dus. Historisch is dit de interessantste vermelding omdat ze ons nieuwsgierig maakt! Hij overlijdt op 19 november 1808. Waarom is hij gevangen? Hoe is hij overleden?

Hoe zat het nu in de drie andere gemeenten ? Vorst , Eindhout en………Eindhoutham . Want dat heeft nog tot enkele jaren in de negentiende eeuw bestaan !!!Daaraan denken wij niet meer automatisch .En hier was het nodig , want….

Niemand vond dadelijk waar de geheimzinnige gemeente “Rintouthain” lag , want zo staat ze in de opsomming van de gemeenten geschreven!
Wel , na verdere studie weten wij nu dat daarmee de verdwenen gemeente Eindhoutham bedoeld werd. Het is weer een mooi voorbeeld van hoe iemand zijn dorp noemde in het dialect en hoe de Franse administratie daar een Franse schrijfwijze aan vastknoopte , waar zij verder ook niets konden van maken.
In Eindhoutham woonde soldaat Proost Pierre Josef.
Hij is overleden in het militair ziekenhuis van Rennes aan koorts op 14 april 1809 , op dat moment was die gemeente Eindhoutham ook al net afgeschaft ! Het eigenaardige is dat hij ex- militair wordt genoemd en dat hij op 28-jarige leeftijd is gestorven. Op het moment van zijn dienstname bestond zijn gemeente waarschijnlijk nog wel!

In die oude militaire overlijdensakten worden er nog 3 andere soldaten uit Eindhout genoemd:
-Biekenberg Jean , die overlijdt op 26 Messidor van het jaar XII. ( 15 juli 1804)
En dat in het militaire hospitaal van Utrecht.Hij overlijdt zoals de meesten aan koorts en is dan 24 jaar.
-Verrijdt Antoine overlijdt ook aan koorts op 13 augustus 1812 in het Heilige Geestziekenhuis in Verona.
-Jansens Henri , uit Eintahl (?) sterft in het militaire hospitaal van Osnabrück op 4 september 1813.

En tenslotte uit Vorst in het Twee Nethendepartement staan er een groot aantal overlijdens vermeld, de dorpsnamen die wij ook bijkomend hebben onderzocht omdat ze er waarschijnlijk ook Vorst mee bedoelen zijn Feuste , Fost , Voorst , Vorth , Vortz, Vost en Voste….
Hier volgt de lange lijst .Wij gaan beginnen met die
-Goos Louis , omdat diens naamgenoot uit Veerle ook al een speciaal geval was.Deze Goos stierf op 14 mei 1813 van uitputting (!) in het militair hospitaal van Wesel . Hij was 20 jaar en vaandelvluchtige , dat betekent dat hij tijdens zijn diensttijd er vandoor was gegaan. Eigenaardig is dat hierbij vermeld staat : zoon van Frans en Anna Elisabeth Dauwen. Met die gegevens moet dit eigenaardig overlijden toch wel lang onderwerp van verhalen geweest zijn.
-Reijnders Norbert ,is eveneens een vaandelvluchtige tot dwangarbeid veroordeeld , en hij overlijdt op 19jarige leeftijd in het burgerziekenhuis van Luxemburg.
-Celen Pierre daarentegen is een gewone soldaat die sterft in het militair hospitaal van Hamburg aan koorts en dat op 10 november 1811.
-Geijssels Pierre sterft als 21-jarige in het militaire hospitaal van Bayonne, hier wordt ook vermeld dat hij de zoon is van Adriaan en Elisabeth Seeuws.
Hier ook wordt weer vermeld als doodsoorzaak “koorts”.
Sommers Jean Stanislas , overlijdt ook aan koortsen op 17 april 1807 in het ziekenhuis van Fordon.
-Van Roy Constantin sterft in het jezuietenziekenhuis van Salamanca aan koortsen op 13 februari 1811.
-Rutten Marcel , overlijdt in het militair hospitaal van Middelburg op 30 juni 1811 , ook aan koorts.
-Deswert of Diswert Adriaan , is de derde Vorstenaar die tijdens zijn legerdienst gaat lopen en wel uit het algemeen Depot in Rijsel . Hij sterft in het militaire hospitaal van die stad op 10 maart 1814 . Doodsoorzaak is diarree!!
Van Nijlen Charles , of Vanijlen. Hij sterft in het militaire ziekenhuis van Glogau op 7 februari 1809 . En hier is de reden : een sabelsteek in zijn borst!
-Rayonen Frédéric is van Vorth , daarom wordt hij ook aan Vorst toegewezen . 30 april 1807 overlijdt hij wegens koortsen in het ziekenhuis van Osterode .Hier plaatsen wij ook ,wegens de familienaam, een vraagteken bij.
-Fienen Jean Baptiste overlijdt in het militaire hospitaal van Luik op 25 mei 1808 . De reden is ook weer koorts.
-Koesterman Henri is deserteur , hij is 23 jaar wanneer hij sterft op 11 december 1813 in het ziekenhuis van Luxemburg.
En de laatste die wij vonden is Janssens Henri , die korporaal was en op 27 september 1813 overleed aan zijn verwondingen in het militaire hospitaal Arsenal in Dresden.. Aan de datum is terug te vinden aan welke grote slag hij deelnam maar blijkbaar niet met goed gevolg.

Dat was datgene wat mensen uit onze gemeente te maken hadden met Napoleon. En zo speelt internationale geschiedenis zich ook vlak bij de deur af.

LH even tot Ludo Vervloet er weer is.

Gisteravond kwamen de zangers en zangeressen uit Laakdal en Meerhout bij elkaar

Gisteravond kwamen de zangers en zangeressen uit Laakdal en Meerhout bij elkaar die hun best gaan doen om op 19 maart een Televisie- en Radiomis te zingen in de kerk van Meerhout .

Pastoor Eric Seghers begroette blij de zeer talrijk opgekomen aanwezigen , dankte hen en moedigde hen aan om dit vol te houden omdat TV-missen worden bekeken door heel wat mensen die anders niet meer in een eredienst geraken .
Daarna nam de bekende Laakdalse dirigente An Alen de leiding en oefende een uur lang al enkele liederen in . In heel Vlaanderen is An al geruime tijd een voorbeeld geworden van grote degelijkheid.
De avond werd afgesloten met een babbeltje en een kopje koffie .
( LH voor Ludo Vervloet , die er even (?) niet kan zijn .)

 De Spaanse griep

De geschiedenis herhaalt zich … Pakweg 100 jaar geleden was er de voorbode van wat we nu al hebben meegemaakt. En net als nu met de coronagolven, probeerden de mensen zich toen tegen het onheil te beschermen, zij het met eerder primitieve middelen. (foto’s van toen)

* De voorlopig ernstigste epidemie in de gekende geschiedenis was de Spaanse griep van 1918. Ze duurde 2 jaar, in 3 besmettingsgolven met 500 miljoen geïnfecteerde mensen, wat neerkwam op 50 miljoen doden.

* De meeste sterfgevallen vonden plaats tijdens de 2de besmettingsgolf.

* De bevolking steunde de maatregelen voor quarantaine en sociale afstand niet zo erg. De eerste versoepeling vond plaats en … de bevolking begon zich op straat  te verheugen over de goede afloop en alle beperkingen vielen weg. De gevolgen waren navenant.

* In de weken die volgden, kwam immers de 2e besmettingsgolf, dodelijker dan ooit met tientallen miljoenen doden.

* Er wordt vaak gezegd dat de geschiedenis zich herhaalt. We hebben intussen al een paar zware coronagolven meegemaakt.

“Laat dit niet gebeuren en laten we blijven leren uit wat vroeger was. Laten we gedisciplineerd zijn en niet opgeven”, werd ons voortdurend ingeprent. Met resultaat, zo blijkt. Jammer voor de dodelijke verliezen die vooral tijdens de eerste golf werden geleden.

* Het leven is van onschatbare waarde. De pijn van het verlies van een geliefde is en blijft niet te meten. (vrije, gratis foto’s)

“DE BOURGONDIERS” een historische strijd?

Oud-Herentalsenaar en francofiel Bart Van Loo, ook schrijver en conferencier, bracht enkele jaren geleden het boek “De Bourgondiërs: aartsvaders van de Lage landen” uit. Een turf(je) van 607 pagina’s.

Zes jaar eerder scoorde Bart reeds met een uitgebreide biografie van Napoleon.

“Toeval of niet”, zegt hij; “maar bij alle Europese revoluties stonden ze op de eerste rij…” Maar wie zijn ze, die Bourgondiërs eigenlijk?

* De oorspronkelijke Bourgondiërs kwamen van het eiland Bornholm in de Oostzee, tussen Denemarken en Polen. Voor onze jaartelling heette dat Burgundarholm. Die naam smokkelden ze via vele haltes aan vele rivieren in Oost-Europa mee naar de plek waar ze uiteindelijk goed terecht kwamen.

* In december 406 vroor de Rijn in de buurt  van Mainz helemaal dicht. De rivier veranderde in een brug naar Gallië, het latere Frankrijk aan de overkant. Daar waren de Romeinen niet lang meer de baas. Met barbaren uit Germanië, Alanen en Sueben staken ook Bourgondiërs mee de Rijn over. En vestigden ze zich in wat later Bourgondië zou heten.

* Clovis, de eerste koning der Franken, bekeerde zich tot het christendom door toedoen van zijn vrouw Clothilde, een Bourgondische (katholieke) prinses. In  911 werden de Noormannen bij Chartres tegengehouden door Richard de Rechtsbrenger, de eerste hertog van Bourgondië.

.

*** Pas dan start het boek van Bart Van Loo echt. De Bourgondiërs, met Filips de Goede als aartsvader, stonden telkens op de eerste rij bij alle belangrijke Europese revoluties.

EEN HISTORISCHE STRIJD

Academici en auteurs clashen over hoe het verleden neergeschreven moet worden. Het haalde de grote media na het verschijnen van Bart Van Loo in de Afspraak van Bart Schols. De geschreven media pikten er graag op in.

Aan de ene kant zijn er de academici die met ernst en toewijding analyseren wat er vroeger is gebeurd. Aan de andere kant de auteurs die stapels boeken verkopen met meeslepende verhalen.

*** De inzet ? Koen Baumers wijdde er een stuk aan in HN van 27.01.21. Een paar uittreksels…

* De academici bij monde van Lisa Demets en Jelle Haemers vonden het volgende :“Van Loo neemt in zijn boek de retoriek van middeleeuwse geschiedenis klakkeloos over”.

* Johan Op de Beeck riposteerde met . “Geschiedenis is te belangrijk om alleen aan academici over te laten.”

* Bart Van Loo vond ook dat sommige vorsers er van dromen om ooit ook een groot publiek te bereiken. Ze zijn wellicht jaloers.

* Koen Aerts vindt als gewone scheidsrechter dat het financieringsmodel o.m. gebaseerd is op gespecialiseerde tijdschriften die alleen door de niche van het vakgebied wordt gelezen.

Origineel onderzoek is onontbeerlijk maar we kunnen alleen maar blij zijn dat mensen als Van Loo erin slagen om de geschiedenis breed aan de man te brengen.  – Geschreven op 16 oktober 2021 om 12:45 door Mario De Wilde 

 

*** Vanaf februari 2022 trok Bart Van Loo met een nieuw verhaal door Vlaanderen en Nederland. Deze keer vertelt hij over de wonderlijke aartsvaders van de Nederlanden: De Bourgondiërs.

* Om te beseffen waar we vandaan komen, moet je de fascinerende middeleeuwen doorkruisen. Bart neemt de toehoorders op sleeptouw langs brandstapels en feestelijke banketten, de pest en riddertoernooien, Jeanne d’Arc en Filips de Goede, schizofrene koningen en geniale kunstenaars, de prachtige beeldhouwwerken van de vergeten Klaas Sluter en de wereldberoemde schilderijen van Jan van Eyck.

* Hij nodigt je uit voor een tijdreis naar het middeleeuwse Parijs, Dijon, Brugge, Gent, Mechelen, Lier, Delft, Gouda en… Oostende. Zijn zoektocht voert hem naar het ontstaan van de Nederlanden in de vijftiende eeuw. En wat blijkt?…

De Lage Landen zijn een Bourgondische uitvinding. Meer dan drie jaar lang werkte Bart aan zijn nieuwe vuistdikke boek. Hij is gretiger dan ooit om ons duidelijk maken waar wij vandaan komen. Met een Frans-Bourgondische bril op reist Van Loo door onze nationale geschiedenis. Niet te missen.

In de pers:

• ‘Leest als een trein. Komt aan als een mokerslag. Een meesterwerk.’ ***** (De Morgen)
• ‘Deskundig in zijn fundering in de jongste wetenschappelijke inzichten, maar ook lichtvoetig en met zwier verteld. Een proeve van groot meesterschap.’ (Frits van Oostrom)
• De Bourgondiërs is reclame voor alles wat met geschiedenis te maken heeft, zozeer druipt het vertelplezier van dit boek af.’ (Het Nieuwsblad)
• ‘Een ijzersterke kandidaat als beste geschiedenisboek van 2019.’(De Telegraaf)

1 2 3 90