Vliegramp München 1958
De vliegramp van München vond plaats op 6 februari 1958, toen vlucht 609 van British European Airways verongelukte tijdens de derde poging om op te stijgen van Luchthaven München-Riem. (met dank aan Wikimedia – rood voor meer)
* Aan boord bevonden zich de volledige selectie van voetbalclub Manchester United en een aantal meereizende supporters en journalisten. Van de 44 inzittenden waren er 21 op slag dood, twee anderen overleden later alsnog aan hun verwondingen.
*** (foto) The Busby Babes voor hun laatste wedstrijd samen tegen Rode Ster Belgrado.
* Het team van Manchester was op dat moment een van de betere van Europa. Omdat manager Matt Busby speelde met veel jonge spelers werd de ploeg vaak de Busby Babes genoemd omwille van veel heel jonge kerels in het team.
* Om 14.31 uur 6 februari 1958 was het vliegtuig klaar om te vertrekken. Na 40 seconden brak Rayment de eerste poging om op te stijgen af, omdat de motor een raar geluid maakte. Drie minuten later werd er een tweede poging gedaan, maar ook toen werd het opstijgen gestaakt voordat het vliegtuig van de grond kwam. Na de tweede mislukte poging moesten alle passagiers het vliegtuig verlaten. Inmiddels was het beginnen te sneeuwen en het leek erop alsof het vliegtuig die dag niet meer ging opstijgen.
° Manchester United speler Duncan Edwards stuurde een telegram naar huis, waarin stond: “All flights cancelled, flying tomorrow”.
* Vijftien minuten later werden de passagiers toch opgeroepen om weer plaats te nemen in het vliegtuig. Sommige spelers van United hadden vliegangst. Liam Whelan zou vlak voor de derde poging gezegd hebben: “This may be death, but I’m ready”. Anderen, zoals Duncan Edwards, Tommy Taylor, Eddie Colman en Mark Jones gingen helemaal achter in het vliegtuig zitten, omdat ze dachten dat het daar veiliger was.
* De derde poging tot opstijgen gebeurde om 15.04 uur. Het vliegtuig had een snelheid van 217 kilometer per uur toen James Thain aangaf dat het niet langer veilig was om het opstijgen af te breken (V1-snelheid).
° Direct daarna begon de snelheid terug te lopen, eerst naar 207 en daarna al snel naar 194 kilometer per uur door “slush” (natte sneeuw) op de startbaan die het vliegtuig vertraagde.
* Het vliegtuig werd onbestuurbaar en botste tegen het hek om het vliegveld aan. Daarna kwam het vliegtuig terecht op een weg. Eén van de vleugels raakte een huis dat in brand vloog. De bewoners konden nog net ontsnappen. Het vliegtuig raakte vervolgens een boom en daarna een schuur, waarin een truck stond, die ontplofte. Van de passagiers waren er 21 op slag dood.
° Duncan Edwards en kapitein Rayment overleden een paar dagen later in het ziekenhuis.
* Eerst werd gedacht dat de crash te wijten was aan de piloten. Later werd bewezen dat het ongeluk veroorzaakt was door sneeuw op de baan. Hierdoor werd het vliegtuig afgeremd, waardoor de snelheid niet hoog genoeg meer was om op te stijgen.