Categorie: UIT EUROPA

Slag op het Merelveld (1389)

28 juni
/
Slag op het Merelveld (1389)
Slag op het Merelveld van 1389 – Olieverfschilderij Adam Stefanović, 1870

* Op 28 juni 1389 werd het christelijke leger onder leiding van de Servische prins Lazar Hrebeljanović bij het Merelveld van Kosovo verslagen. De slag is ook wel bekend als de Slag bij Kosovo Polje.

** Op de kalender heet deze zevende dag van de zomer Sint-Vitus (patroon van dansers, zangers en epileptici. In Servie zegt men Vidovdan.

Murat I * In de veertiende eeuw veroverden de Ottomanen steeds meer gebieden in Europa. Onder leiding van sultan Murat I werd in 1371 aan de rivier de Marica in Bulgarije bijvoorbeeld een groot leger bestaande uit Hongaren, Serviërs en Bulgaren verslagen. Twee jaar later nam de Ottomaanse sultan ook de Bulgaarse hoofdstad Sofia in.

* De Servische prins Lazar Hrebeljanović wilde iets doen tegen de oprukkende Turken en sloot een coalitie met de christenen uit omliggende landen.

* Een groot leger van Serviërs, Albanezen, Bosniërs, Hongaren en Moldaviërs ging op 28 juni 1389 de strijd aan met de Turken bij het Merelveld in Kosovo. Deze Slag op het Merelveld werd gewonnen door het leger van Murat I. Beide partijen leden grote verliezen.

* Murat I stierf tijdens de slag. Niet op het slagveld, maar in zijn tent. Volgens de overlevering lukte het de Servische prins Miloš Obilić bij de sultan te komen, door te doen alsof hij over wou lopen. Eenmaal in de nabijheid van Murat doodde hij hem. Ook prins Lazar Hrebeljanović kwam tijdens de slag om het leven.

* Sultan Murat I werd opgevolgd door zijn zoon Bayezid I. Die maakt van Servië een soort vazalstaat van de Ottomanen door de minderjarige zoon van de koning van Servië, Stefan Lazarević, tot nieuwe koning te benoemen.

** Vanwege de zware verliezen die bij de Slag op het Merelveld waren geleden zagen de Ottomanen wel af van een verdere opmars in Europa.

** De Slag op het Merelveld wordt in Servië nog altijd herdacht. Hoewel ze de slag verloren is men er trots op dat de Serviërs de Turkse opmars naar West-Europa stuitten.

* De Turken leden grote verliezen en trokken niet verder Europa in. Prins Miloš Obilić – volgens de overlevering de moordenaar van sultan Murat I – wordt in diverse Servische volksliederen bezongen als held.

Verder op 28 juni:

De Berlijnse Luchtbrug

26 juni

/

De Berlijnse Luchtbrug (1948)

Berlijnse Luchtbrug
Postzegel ter herinnering aan de Berlijnse Luchtbrug

Op 26 juni 1948 wordt de Berlijnse Luchtbrug ingesteld. Tot en met 12 mei 1949 wordt West-Berlijn via de lucht bevoorraad.

* Nadat in de westelijke bezettingszones van Duitsland de D-mark waren ingevoerd, voerde de Sovjet-Unie op 23 juni 1948 een eigen munt in voor de Sovjet-bezettingszone en Berlijn.

* De westelijke machten besloten dat die munt in West-Berlijn niet geldig was. De Sovjet-Unie reageerde hierop door alle toegangswegen naar Berlijn af te sluiten.

* West-Berlijn kon vanaf dat moment niet meer via water, spoor of weg bevoorraad worden. De Britse en Amerikaanse mogendheden zetten hierop een luchttransportsysteem (Berlijnse luchtbrug) op om de sectoren van Berlijn die onder westerse bezetting stonden te bevoorraden.

* Dit kon omdat Moskou geen zeggenschap had over het luchtruim boven Oost-Duitsland. Soms landde er elke 45 seconden wel een vliegtuig met hulpgoederen voor de twee miljoen inwoners van West-Berlijn. De Sovjets hieven de blokkade op 12 mei 1949 op.

Lees ook: De Berlijnse luchtbrug (1948-1949)
Artikels over de geschiedenis van Berlijn

Video van de Britse overheid over de ‘Berlin Airlift’

Verder op 26 juni:

 
  • 1949 – Belgische vrouwen stemmen voor de eerste maal bij de parlementsverkiezingen.
  • 1963 – John F. Kennedy spreekt tijdens een toespraak in West-Berlijn de beroemde woorden: “All free men, wherever they may live, are citizens of Berlin, and, therefore, as a free man, I take pride in the words ‘Ich bin ein Berliner!’”
  • 1977 – Laatste concert van Elvis Presley.
  • 2009 – De Waddenzee in Nederland en Duitsland wordt toegevoegd aan de Werelderfgoedlijst van UNESCO.

gedeporteerd naar Auschwitz (1943)

Geen vrolijk onderwerp vandaag. We schrijven begin 1943 , mijn geboortejaar. Nog voor ik begin april geboren werd, was onderstaand “verhaal” al een tijdje “verleden tijd”.

* Een psychiatrische inrichting in het Nederlandse Apeldoorn werd in januari binnen de kortste keren “opgeruimd”. Het gebouw werd na afloop meteen in gebruik genomen door de Waffen-SS. De gebeurtenissen speelden zich af van 21 tot 24 januari. Midden in W.O. II.

* Lang dacht men dat de bezetter de patiënten in het Apeldoorn-ressort (foto) ongemoeid zou laten en niet zou deporteren naar het Nederlandse Westerbork, hét Nederlandse nazikamp bij uitstek.

* In januari 1943 trok de Ordedienst van Kamp Westerbork evenwel naar Apeldoorn om de patiënten op te halen. Een goederentrein met veertig wagons stond klaar voor het transport.

* Midden in de nacht van donderdag 21 op vrijdag 22 januari 1943 , vandaag 80 jaar geleden, werd de psychiatrische inrichting door de SS en de Ordnungspolizei omsingeld. Ook de Westerbork-commandant woonde de ontruiming bij.

* Geneesheer-directeur Jaques Lobstein smeekte de beruchte SS’er Ferdinand aus der Fünten, die de leiding over de ontruiming had, om enkele ernstig zieke patiënten die niet in staat waren om te reizen met rust te laten. Het mocht niet baten. Aus der Fünten was duidelijk: “Alle Patienten sind für uns transportfähig.”

* De paviljoenen werden omsingeld door de Ordnungspolizei , leden van de Ordedienst van Westerbork . Paviljoen na paviljoen werden de patiënten naar buiten gehaald.

* Patiënten die weigerden om zich aan te kleden, werden (het was vijf graden boven nul) in nachtgewaad in de vrachtauto’s gegooid, sommigen zelfs helemaal naakt. Wie zich verzette, werd brutaal naar buiten gesleurd. Een ander deel van de patiënten liet dit alles verwezen over zich heen gaan, nog andere jammerden of stieten kreten uit.

* Op het station van Apeldoorn werden de patiënten weer erg hardhandig naar de wagons overgebracht. Bij het sluiten van de deuren werden vingers van patiënten verpletterd.

* Nadat alle patiënten in de wagons zaten, werden de luchtkokers gesloten. Een lid van de Ordedienst van Westerbork verklaarde later dat hij “de afgesloten krankzinnigen in de wagons hoorde gillen en schreeuwen.”

* De trein reed rechtstreeks naar Auschwitz , zónder tussenstop in Westerbork. Zondag 24 januari 1943 kwam de trein in moordkamp Auschwitz aan.

* Enkele patiënten waren onderweg al overleden. Sommige levenden renden in paniek weg van het perron, en werden neergeschoten. De overgeblevenen werden door een Joodse werkploeg in vrachtwagens geladen.

** Loe de Jong , lid van die Joodse ploeg, getuigde later … “De vrachtauto’s voerden hen niet naar de gaskamers maar naar een van de grote langgerekte kuilen waarin de lijken van vergaste mensen verbrand werden. Hoog laaiden de vlammen op. De pas aangekomenen werden er dood of levend middenin gesmeten. Brokken hout en petroleum volgden. Niet één mens bleef gespaard.”

* De man in de telefooncentrale van ‘Het Apeldoornsche Bos’  kreeg na de deportatie van een lid van de Ordnungspolizei te horen dat hij familieleden die informeerden naar een patiënt het volgende moest antwoorden “Der ist im Himmel, er ist heute aufgeflogen.”

* Het terrein van de instelling werd na de deportatie als herstellingsoord in gebruik genomen door de Waffen-SS. Ook hier werd af en toe nog gemoord.

** Aus der Fünten heeft meegewerkt om tienduizenden en tienduizenden Nederlandse burgers van Joodse afkomst op te sporen, bijeen te drijven en weg te voeren naar het kamp Westerbork en van daaruit  naar de vernietigingskampen in Auschwitz, Birkenau e.a.

** De Drie van Breda (eerder Vier, later Twee van Breda) waren de laatste Duitse oorlogsmisdadigers die in Nederland vastzaten. Het waren Willy Lages (vrijgelaten in 1966, overleden in 1971), Joseph Kotalla (overleden in 1979), Ferdinand aus der Fünten en Franz Fischer (beiden kort na de vrijlating overleden in 1989).    (met dank aan Wikipedia)

De Laokoöngroep

Op14 januari 1506 vond een boer iets ten noorden van het Colosseum in Rome bij het  omspitten van zijn land.

* De meeste archeologen waren het erover eens dat het om de beeldengroep ging die door Plinius de Oudere wordt beschreven.

* De beelden zouden gemaakt zijn door Hagesander, Polydorus en Athenodorus van Rodos en ooit in het paleis van keizer Titus hebben gestaan.

** Het verhaal achter deze afbeelding is dat de Trojaanse priester Laocoön de Trojanen wilde waarschuwen om het paard van Troje niet binnen te halen. Volgens de overlevering werden de priester en zijn zoons vervolgens gewurgd door slangen van Poseidon.

*** Uitgebeeld wordt het moment waarop Laocoön en zijn zoons gewurgd worden door twee slangen die gestuurd zijn door Poseidon (of Pallas Athena).

* De gruwelijke dood van Laokoön heeft in de loop der eeuwen vele kunstenaars geïnspireerd. De bekendste verbeelding van de geschiedenis is de marmeren beeldengroep die door een boer werd gevonden en tegenwoordig in de Vaticaanse Musea te bewonderen is.

*** De beeldengroep is niet gemaakt uit één blok marmer, maar uit vijf blokken.

“De manier waarop de spieren van de romp en de armen de krachtsinspanning en het lijden in de hopeloze strijd weergeven, de uitdrukking van smart op het gezicht van de priester, dat zich hulpeloos in bochten wringen van de twee jongens en de wijze waarop al deze verwarring en beweging tot een blijvende groep is gestold, hebben sinds de ontdekking bewondering gewekt.”

Rechterarm

De Laokoöngroep was niet compleet toen ze gevonden werd. De belangrijke rechterarm ontbrak.

* Hoe die arm er precies uitzag en vooral welke kant hij op wees, was een punt van discussie. Paus Julius II schreef zelfs een wedstrijd uit waarbij de juiste houding van de arm moest worden bepaald.

* Uiteindelijk koos men voor een uitgestrekte arm.Tot onvrede van Michelangelo die meende dat de arm van Laokoön gebogen achter diens hoofd moest zitten.

* Na deze wedstrijd, waar ook de bekende kunstenaar Raphael bij betrokken was, werd een omhoog geheven rechterarm aan het beeld bevestigd. Eeuwenlang was het beeld zo te zien.

* In 1906 vond een Duitse archeoloog vlakbij de plek waar de beeldengroep vier eeuwen eerder was opgegraven een marmeren arm. Na bestudering concludeerden onderzoekers dat dit de ontbrekende rechterarm van Laokoön moest zijn.

* In 1957 werd het armfragment aan de beeldengroep toegevoegd. Geen opgeheven arm, maar een arm die zoals Michelangelo had beweerd achter het hoofd zit. (gevonden bij Historiek en Wikipedia + vrije foto – rood drukken om meer -)

P.S.  De peniskwestie … Er zijn twee redenen waarom mannen op oude Griekse standbeelden zo klein geschapen zijn. Ten eerste zijn ze niet veel kleiner geschapen dan de gemiddelde man en ten tweede werd een grote penis in die tijd niet gezien als iets goeds. Integendeel, een man met een grote penis werd als dom en lelijk bestempeld en mannen met een kleine penis waren slim, gesofisticeerd en rationeel.

Adrianus VI de Nederlandse paus

Op 1 december 1 521, bij ons in volle keizer Karel-periode, overleed in Rome paus Leo X. En moest een nieuwe paus gekozen worden. Dat duurde lang. De Nederlander Adriaan Florenszoon Boeyens  werd uiteindelijk op 9 januari 1 522 tot paus Adrianus VI gekozen.

* De toekomstige paus vertrok hierop naar Rome waar hij pas in mei 1 522 aankwam.

* Adriaan twijfelde lang of hij het pausschap wel  zou opnemen. Op 31 augustus 1 522 werd hij in Rome uiteindelijk tot paus gekroond.

* Adrianus VI, de eerste en enige Nederlandse (toen nog beheerd door keizer Karel V) paus uit de geschiedenis, beschouwde het stoppen van de Reformatie, de hervorming van de Kerk en de vereniging van de christelijke machten tegen aanvallen van de Turken in Hongarije en Rhodos als zijn belangrijkste taken.

* Als paus stond hij een sobere levenswijze voor en dat werd hem niet door iedereen in Rome in dank afgenomen.

.

* Ook met zijn pogingen om de curie – het pauselijke bestuursorgaan – te hervormen was lang niet iedereen blij. Januari 1 523 liet hij tijdens de Rijksdag van Neurenberg een voorstel tot hervorming voor de curie voorlezen dat zowel in Romeinse als Lutherse kring slecht werd ontvangen. Meteen ook het einde van zijn paus-schap.

.

Lees zeker ook: Paus Adrianus VI (1459-1523) – De Nederlandse “paus van één jaar.”

Umberto Eco

Umberto Eco (Alessandria, 5 januari 1932 – Milaan, 19 februari 2016)  behoort tot de bekendste Italiaanse schrijvers van zijn tijd. Bijna 7 jaar geleden overleed hij. Als schrijver overleeft hij in zijn boeken.

5 beroemde uitspraken van hem …

*  De computer is niet een intelligente machine die domme mensen helpt, integendeel, het is een domme machine die alleen in handen van intelligente mensen goed werkt.

*  Iemand die niet meer in God gelooft is niet iemand die niets meer gelooft; het is iemand die alles gelooft.

*  De echte held is altijd per ongeluk een held.

*  De mens bedrijft het kwaad nooit zo hartstochtelijk en vol overgave als wanneer hij dat doet uit godsdienstige overtuiging.

* Om te overleven, moet je verhalen vertellen

Eco is een meester in fictie – vorige eeuw schitterde hij met …

 “De naam van de roos”- samenvatting

* Het is de laatste week van november 1327 in een welvarende abdij in het noorden van Italië. Broeder William van Baskerville, een franciscaner monnik uit Engeland, komt als speciaal gezant van de keizer met een discrete opdracht naar Italië.

* Hij moet een ontmoeting organiseren tussen de van ketterij verdachte franciscanen en afgevaardigden van de paus. Al spoedig ontwikkelt zijn verblijf in de abdij zich echter tot een tijd vol apocalyptische verschrikkingen. Er worden zeven geheimzinnige misdaden gepleegd, die de muren van de labyrintvormige bibliotheek met bloed besmeuren.

* Angstige geruchten gonzen door de abdij; niet alleen de abt heeft iets te verbergen, overal worden sporen uitgewist. William, een voormalig inquisiteur, wordt door de onderzoekskoorts bevangen. Terwijl hij aanwijzingen verzamelt en in geheimtaal geschreven manuscripten ontcijfert, dringt hij steeds dieper door tot de geheimen van de abdij…

 

*** Wie één oog dichtknijpt en in “De naam van de roos” kijkt als in een ver verwijderde spiegel, zal gemakkelijk de monnikskappen en kardinaalsmijters uit de middeleeuwse dagen kunnen verwarren met de moderne tekens van macht.

***  De roman vormde het begin van een subliem schrijverschap. Drie decennia later vond Eco het tijd om zijn meesterwerk weer eens op te slaan en te voorzien van de nodige aanvullingen en uitbreidingen.

Dit maakte “De naam van de roos” nog virtuozer , en vooral meer dan compleet en nog altijd actueel in tijden waarin macht met elk leven verweven is.

** Het lezen nog overwaard…

 Rex-bioscoop getroffen door V2-raket

Zaterdag 16 december 1944. Het was 15u23 toen een gigantische knal door Antwerpen klonk. De stad leefde al twee maanden onder angstwekkende oorlogsgeluiden. Elke dag, soms zelfs elk uur, viel er wel ergens een Duitse V1 – “vliegende bom” – of een V2-raket. ( met dank aan Historiek)

* In de zes maanden onder de V-terreur (van oktober 1944 tot en met maart 1945) zouden er bijna 6 000 neerstorten in de Antwerpse provincie, wat neerkomt op ongeveer 36 per dag.

*** Alleen al in Antwerpen en haar randgemeentes vielen 4 229 doden: een dodelijke gemiddelde van 25 per dag. In heel België kostte de V-bommenterreur aan meer dan 8 000 mensen het leven en werden er bijna 9 000 inslagen geteld.

Zo begint het boek van schrijver Pieter Ressien

* Wat er die zaterdag 16 december gebeurde in het hartje van Antwerpen was het bloedige dieptepunt van de terreur: een V2 trof de overvolle cinemazaal Rex.

* 567 mensen stierven onder het puin van de Rex. Onder hen 296 geallieerde soldaten tijdens een namiddagje uit. 291 andere bioscoopgangers werden met vaak ernstige verwondingen uit het puin gehaald. De bominslag was op slag de dodelijkste van de hele WO II.

(foto vrij/gratis) De enige rechtstreekse verwijzing naar het drama is een tegel bij de ingang van de UGC-cinema op de De Keyserlei, waar toen de Rex gevestigd was. Die kwam er pas in 2009.

* “Een jaarlijkse herdenking is er niet. De pers besteedt er amper aandacht aan. Politici verzamelen niet aan de tegel om de 567 slachtoffers te herdenken, zelfs niet na een jaar vol terreur zoals 2016”, zucht Pieter nog na al die jaren.

Het verhaal van Pieter

* ‘Het vergeten’ begon al op de avond van 16 december 1944 zelf. Net zoals bij de andere V-bombardementen mocht er niets in de pers verschijnen over het drama in de Rex.

* Het is moeilijk voor te stellen, maar op de radio of in de kranten viel er dus helemaal niets over dit bloedbad te horen of te lezen. De geallieerde overheden hadden kort na de bevrijding in september 1944 al een volledige censuur afgekondigd op alles wat met V1- en V2-inslagen te maken had.

* Zelfs op de bidprentjes werd enkel gesproken van ‘gestorven ten gevolge van oorlogsomstandigheden’. De geallieerde Rex-slachtoffers waren officieel ‘gesneuveld’.

* Met geen woord werd er gerept over de dodelijke V2 of de bioscoopzaal. Die censuur is eigenlijk altijd blijven bestaan.

* Wie waren de echte daders van het dodelijkste V-bombardement uit de geschiedenis? Om 15.17 uur lanceerde Batterie 500 in het Nederlandse Hellendoorn een raket. Na enkele minuten landde die op de Rex, met de bekende gevolgen.

* Doelbewust was de aanslag zeker niet. Heinz Wellmann, die de raket mee had afgevuurd, benadrukt: ‘Onze officieren vertelden ons nooit waar onze V2’s op gericht waren. We wisten van Londen en vermoedden ook Antwerpen, maar dat is ons nooit direct gezegd. Enkel de navigators wisten het, niet wij die de raketten moesten klaarmaken.’

* De V’s vormden de eerste generatie van een nieuw soort oorlogswapens die van op grote afstand hun doelwit konden treffen. Het aantal kilometers tussen de lanceerinstelling en de geviseerde steden was zo groot dat de daders meestal onwetend waren. Op afstand doden maakt onverschillig.

* Ondanks de strenge censuur bereikte het nieuws over de aanslag op Cinema Rex opvallend genoeg algauw Hitlers Arendsnest. Voor de Duitsers was de Rex een groot succes. Hun V-wapens waren in hun doel geslaagd: terreur zaaien in de geallieerde gelederen.

Wraak

Want dat waren de V1’s en V2’s … Vergeldingswapens. Vliegende bommen en raketten die gebouwd werden om de geallieerde steden te terroriseren.

Met de V-bommen wilden de Duitsers bovendien wraak nemen voor de terreurbombardementen op hun steden.

* De V-oorlog eindigde bovendien opnieuw met een weerwraak. Ditmaal waren het de Britten die op 3 en 4 april duizenden bommen dropten op Nordhausen, het stadje nabij het ondergrondse concentratiekamp Dora, waar de V-bommen werden gefabriceerd.

* Het resultaat: 8 800 doden, onder wie meer dan 1 500 concentratiekampgevangenen. Bij dat ene vergeldingsbombardement vielen meer doden dan bij alle V-inslagen in België samen.

* Oorlog werd beantwoord met oorlog, waardoor er duizenden burgerslachtoffers vielen. Van dit wraakzuchtig geweld was in België de Rex het bloedige dieptepunt.

* Begin april 1945 (ik werd toen 2) vielen er eindelijk geen V’s meer en kwamen de Antwerpenaren uit hun kelders. Ook de provincie haalde opgelucht adem.

* En plots mocht er wel over de maandenlange terreur gepraat en gepubliceerd worden. Dat resulteerde in verschillende boekjes en folders, maar vooral de tentoongestelde V1 en V2 op de Groenplaats vormden een ware attractie. Toch kwam er geen grote herdenkingsplechtigheid in de stad.

** Elke dag angst – De terreur van de V-bommen op België (1944-1945).

En daarna werd er opnieuw gezwegen. Jarenlang.

* Is het typisch Belgisch? Over moeilijke, pijnlijke onderwerpen spreken we liever niet.

“Den bompa heeft het moeilijk, laat hem maar.”

* Pas de laatste jaren, nu de generaties die de wereldoorlogen hebben meegemaakt stilaan dreigen te verdwijnen, komen de verhalen weer bovendrijven.

* Maar ondertussen lijkt het drama van Cinema Rex vergeten, ook al leeft het nog altijd onder vele Antwerpenaren.

Pieter : “En toch is het niet te laat. Zouden we vanaf nu op 16 december niet kunnen herdenken wat oorlog echt betekent? Een dag waarop we ons hoeden voor de logica van oog om oog en tand om tand. Want net zoals 76 jaar geleden in Antwerpen sterven er dagelijks nog talloze mensen door haat en vergelding.”

***  Pieter Serrien

Boek: Elke dag angst – De terreur van de V-bommen op België (1944-1945)
Lees ook: De V2-raket, de ballistische raket van de nazi’s
Overzicht van boeken van Pieter Serrien

*  Pieter Serrien (1985, Kontich) is historicus en auteur van het boek Elke dag angst, waarin de geschiedenis van de V-bommenterreur en de Rex centraal staat.

*  Hij herdenkt het drama van de Rex door de publicatie van een documentaire op YouTube en een slachtofferlijst op zijn website.

* Meer info vind je op www.pieterserrien.be/boeken/elke-dag-angst. Zie ook: www.facebook.com/pieter.serrien & www.twitter.com/pieterserrien

Adolf Eichmann ter dood veroordeeld

Op 15 december 1961 werd nazi-kopstuk Adolf Eichmann tijdens een rechtszaak in Jeruzalem ter dood veroordeeld vanwege zijn betrokkenheid bij de Holocaust.

* Adolf Eichmann, ook wel de architect van de Holocaust genoemd, was tijdens de oorlog verantwoordelijk voor transporten naar concentratie- en vernietigingskampen.

* Na de oorlog werd hij gearresteerd, wist te ontsnappen en hield zich vijf jaar schuil in Duitsland. In 1950 vluchtte hij naar Argentinië.

* Eichmann werd daar in 1960 opgespoord en gevonden door nazi-jager Simon Wiesenthal. Vervolgens werd hij door de Israëlische geheime diensten Mossad en Shin Bet gevangen genomen en overgebracht naar Israël.

* Daar begon op 11 april 1961 het proces tegen de oud SS’er.

* In december 1961 werd Eichmann ter dood veroordeeld. Het doodvonnis werd op 1 juni 1962 voltrokken. (foto vrij/gratis)

* Meer weten? Rood drukken.

***  Nog op 15 december, en belangrijk voor ons, België krijgt een nieuwe koningin. 15 december 1960 huwt koning Boudewijn van België de Spaanse gravin Fabiola Mora y Aragón. Zij wordt koningin van België.

NAPOLEON VERBANNEN EN WEER THUIS

Na zijn nederlaag in Waterloo 1815 werd Napoleon verbannen naar een piepklein eilandje in de Atlantische oceaan. James Town was de hoofdstad van St. Hélène.

* Het Engelse fregat Northumberland had Napoleon vanuit Parijs naar James Town op St. Hélène gebracht. De reis eindigde op 15 oktober 1815.

* Napoleon Bonaparte overleed 25 jaar later op St Helena. Al snel na de dood van de voormalige keizer gingen er massaal veel stemmen op in Frankrijk om hem terug te halen en hier te begraven.

* De Franse regering stond daar aanvankelijk erg weigerachtig over, maar ging in 1840 uiteindelijk toch over stag.

* De Belle Poule, het Franse schip, arriveerde op 30 november met de dode keizer in Cherbourg. Hier werd de kist op een riviervaartuig overgeladen en, voortgetrokken door drie raderboten, ging het langzaam naar Parijs.

* De beide oevers van de Seine vanaf Cherbourg tot en met Parijs zagen zwart van de mensen die een laatste hulde aan Napoleon wilden brengen. Op 14 december 1840 , vandaag 182 jaar geleden, kwam het stoffelijk overschot van de voormalige keizer aan in Parijs.

(ook gelezen bij AbsoluteFigures)

GROOTSTE MINDERHEID OP AARDE

Vandaag 3 december is het de ‘Internationale dag voor personen met een beperking.’

* Een belangrijke dag voor èèn miljard mensen of 15 % van de wereldbevolking. De grootste minderheid op planeet Aarde.

* Vandaag is dus de geknipte dag om de aandacht te vestigen op enkele problemen waarmee mensen met een beperking dagelijks te maken hebben.

* Maar even belangrijk is om er de nadruk op te leggen dat ook mensen met een beperking hun plaatsje hebben in de maatschappij.  

* Vanuit politiek Laakdal willen we op deze dag graag de aandacht vestigen op ‘het onrechtmatig gebruik’ van voorbehouden parkeerplaatsen voor personen met een beperking. 

* Een incident op de parking van een supermarkt vestigde onlangs de aandacht op de bizarre regelgeving rond voorbehouden parkeerplaatsen voor personen met een beperking… Een persoon met geen beperking veroorloofde het zich om met zijn wagen gebruik te maken van een parkeerplaats voor personen met een beperking.  

* De huidige regelgeving rond de voorbehouden parkeerplaatsen voor personen met een beperking maakt immers een onderscheid tussen parkings in privé-eigendom en parkings op openbaar aangelegde parkeerplaatsen. 

* De parkeerplaatsen die zijn aangelegd op parkings van o.a. winkels, cafés of restaurants zijn geen officiële parkeerplaats voor personen met een handicap omdat ze zich bevinden op privaat terrein.

 * Op die plaatsen kan een politieambtenaar en/of hulpagent van de federale of lokale politie de door de eigenaar of uitbater ingestelde parkeerregels dus niet toepassen of afdwingen. 

Daarom vragen wij om de huidige regelgeving te herbekijken en te gaan voor een uniform parkeerbeleid.  

 * Voorbehouden parkeerplaatsen vormen een belangrijke schakel om de mobiliteit en het sociaal verkeer van mensen met een beperking te verhogen.  

**  Meer nieuws ? Yves Christiaens  is uw man op  gsm –  0495287007  “Neem je mijn plaats ? Neem dan ook mijn beperking” 

1 2 3 … 8