Ondank is ‘s werelds loon !
Een kritisch verhaaltje…
* Gezien en gehoord tijdens het journaal van vrijdag 4 november… In een woon- en zorgcentrum in Nieuwerkerken staat een vrij groot aantal kamers leeg. Die kamers zijn volledig ingericht en klaar om bejaarden te herbergen. Reden van die leegstand: te weinig personeel. Trek dus uw plan. Bijgevolg blijven die bejaarden in de kou staan. Soms letterlijk , altijd figuurlijk.
* In andere rusthuizen ongeveer hetzelfde scenario… Mensen hebben in hun jeugd WO II meegemaakt. Daarna hebben ze ons land heropgebouwd. Ze hebben tot hun pensioen hard gewerkt, belastingen en sociale bijdragen betaald. De mannen hebben militaire dienst volbracht.
De maatschappij … “Sorry, we hebben geen personeel om jullie te verzorgen.”
* Vijf minuten later in hetzelfde journaal – ” In Jabbeke wordt een asielcentrum ingericht voor enkele honderden immigranten uit Afghanistan en omliggende. Vaak jonge mannen die via via vernomen hebben dat België het beloofde land is: een huis, een riant bestaansminimum, schoolgeld, enz…. werken geen noodzaak .”
* Om zoveel dank begeven sommigen onder hen zich in de criminaliteit. En voor die kerels is er ineens wel personeel beschikbaar.
* Asielcentra worden opgeknapt en gepoetst. Er is personeel dat voor eten zorgt en personeel om de centra te onderhouden. Medische zorg is geen probleem, ondanks een nijpend tekort aan dokters en verplegend personeel.
* De moraal van het verhaal: In België ben je geen sant in eigen land. – In België krijg je stank voor dank. – In België komt eigen volk … laatst.
* Met dank aan Agnes (Makelstraat-Veerle)