Medaar de zeiker …

Vandaag 8 juni is het de feestdag van de heilige Medardus, voor onze voorouders de heilige die oordeelt over een natte of een droge zomer. Wellicht slaat hij vandaag niet toe want … de weersvooruitzichten zijn alvast goed. Met 25° zonder regen zijn we dik tevreden.

Sint Medard, alias “Medaar de Zeiker” heeft met de jaren dan ook heel wat weerspreuken op zijn palmares staan.  Een proevertje? …

* Als Sint-Medard zijn sluizen openzet, is er voor zes weken weinig pret. Gevolgd door dit tiental ..

  • Op Sint-Medardus, voor onz’ zonden, regent het dikwijls katten en honden.
  • Onweer rond St-Medaar, dan wordt de zomer een twijfelaar.
  • Regen op St-Medaar: zes weken tevoor of zes weken ernaar.
  • Als St-Medardus pist, regent het zes weken aan een stuk.
  • Medardus met zijn regen, hou je in zes weken niet tegen.
  • St-Medardus van omhoge, hou hier beneden ‘t weer maar droge.
  • St-Medard geeft zijn zegen, met zes weken wind en regen.
  • Wat St-Medardus geeft voor weer, brengt hij ook in de oogsttijd weer.
  • Zoals St-Medardus het weder vindt, blijft het zes weken met zijn wind.
  • Vindt St-Medardus in regen troost, dan zendt hij die ook in de oogst.

Een verhaal uit de volksoverlevering vertelt ons hoe Medardus een regenheilige is geworden:

*Ooit zou het eens heel hard geregend hebben en Medardus vond nergens beschutting. Plots kwam er een arend aangevlogen en die bleef met gespreide vleugels boven Medardus hangen zodat hij beschut werd tegen de stortregen.*

Sinte-Medardus van omhoge,
laat beneden hier d’ aarde droge.

Sinte-Medardus, heilige man,
spaar ons de regen als het kan.
Zes weken lang koud en nat,
dat deugt niet voor land, noch voor stad.
Laat de wolken maar verdwijnen
en het zonneke weer schijnen.
Maak het weertje zoet en fijn,
we zullen u erkentelijk zijn.

En nog eentje …

* Ergens in een parochie werd op Medardusdag een processie gehouden, waarin zijn beeld door twee mannen op een draagstel werd meegevoerd. Maar plots begon het hard te regenen en iedereen, van misdienaar tot pastoor, werd zo doornat dat men de plechtigheden liet voor wat ze waren en men vluchtte naar huis. 

 * Het Medardusbeeld bleef onbeheerd onder een haag langs de weg achter. Pas na veertig dagen schoot het de beide dragers weer te binnen dat Medardus nog steeds buiten stond. Men ging hem halen en zodra hij weer op zijn droge plekje in de kerk stond, hield het op met regenen…