Elisabeth van België (1876-1965)
De Belgische koningin Elisabeth was de echtgenote van koning Albert I. Tijdens de Eerste Wereldoorlog speelde zij een vreemde dubbelrol, doordat België in oorlog kwam met haar geboorteland Duitsland. Zij ondernam ook enige vredesinitiatieven.
Elisabeth ontmoette Albert van België bij de begrafenis van haar tante Sophie in Beieren. De jongere zus van keizerin Sisi was tijdens een brand in de de Bazar de la Charité op 4 mei 1897 om het leven gekomen.
Elisabeth trad op 2 oktober 1900 in het huwelijk met prins Albert, de latere koning Albert I van België. Het echtpaar kreeg drie kinderen: Leopold (1901-1983), Karel (1903-1983) en Marie-José (1906-2001).
Eerste Wereldoorlog
Elisabeth bleef contact houden met haar familie in Duitsland in de Eerste Wereldoorlog en men zegt dat zij militaire kaarten van haar man aan haar familie in Duitsland heeft verstrekt.
Elisabeth werd tijdens deze oorlog verschillende keren gefotografeerd als verpleegster. Deze plaatjes dienden om het moraal van de Belgen te versterken. Zij heeft echter nooit echt taken als verpleegster uitgevoerd.
Na WO i werd Elisabeth populair bij de Belgische bevolking door haar werk voor het Rode Kruis en andere initiatieven voor oorlogsveteranen.
Tweede Wereldoorlog
Tijdens WO II bleef het Belgische koningshuis in België. Hierdoor ontstonden lastige situaties, waarbij steeds geschipperd moest worden tussen eigen- en landsbelang. Elisabeth schijnt in deze jaren betrokken te zijn geweest bij de redding van Joden. Publiekelijk liet ze zich echter niet uit over de daden van Duitse bezetter. Dit mogelijk om haar zoon Leopold III niet in problemen te brengen.
Buitenlandse reizen
In de jaren vijftig maakte Elisabeth enkele reizen naar landen waarmee de betrekkingen tot het nulpunt waren gedaald. Zo bezocht zij in 1955 Polen, in 1958 de Sovjet-Unie en in 1961 China.
Deze reizen werden door andere NAVO-landen en vooral door de Verenigde Staten, niet op prijs gesteld, mede omdat ze op 1 mei 1958 op het Rode Plein in Moskou op de officiële tribune werd gesignaleerd. Hierdoor werd ze tijdens de Koude Oorlog ook wel de Rode Koningin genoemd.
Koningin Elisabethwedstrijd
*** Haar naam zal voor altijd verbonden blijven aan de Koningin Elisabethwedstrijd. Elisabeth speelde zelf viool. Zij stichtte in 1937 ter herinnering aan haar leraar Eugène Ysaye (1858-1931) het Internationale Concours Eugène Ysaye. Dit muziekconcours werd vanaf 1951 naar haarzelf vernoemd.
*** De Koningin Elisabethwedstrijd wordt ook in onze tijd nog georganiseerd. Op dit concours nemen jaarlijks jonge musici en zangers deel in een wedstrijd, die afwisselend voor piano, viool en zang wordt georganiseerd.
Elisabeth overleed op 23 november 1965 op 89-jarige leeftijd in Laken aan een hartaanval. (Bewerkte tekst van Ruud van Capelleveen uit AbsoluteFigures.nl)