De geldmachine van Zichem.

Wanneer je graag zou weten wat die geldmachine is en hoe die werkt kan ik één middel aanbevelen : rijd net voorbij de slagboom van het station  het dorpje Zichem binnen en rijd zo heel het dorp door tot aan die Spaanse ruiter. Of nog eenvoudiger : rijd door het dorp van Zichem naar Scherpenheuvel . Daar kun je trouwens steeds iets gaan doen.

Gegarandeerd zal je een weekje later een brief in je brievenbus vinden in een mooie omslag van een niet nader aangeduid politiebureau en daarin wordt goed vindbaar het bedrag verduidelijkt dat je nu best snel betaalt want je hebt 33 , of 34 km per uur gereden…..

Wanneer je je bij het lezen van die mededeling begint na te denken en je afvraagt “wat ga ik in godsnaam in Zichem doen en dan nog op tweede Pinksterdag ” , dan signaleren je hersenen  ” bedevaart ” en ” Scherpenheuvel “…. en dan denk je “och , ne mens moet er toch iets voor over hebben “.

En in alle goedertierenheid vergeet je dan dat er in feite een geldmachine achterzit die je geld afneemt voor een snelheid waarvoor je in heel veel andere gemeenten een schouderklop zou krijgen .

Ik denk dat Albrecht en Isabella , mochten zij er nog zijn , dadelijk vanop de Maagdentoren die  Zichemse  geldmachine in de Demer zouden gegooid hebben….

LH

 

 

JAN NIJSMANS zaliger gedachtenis .HIJ STAK ER BOVEN UIT!

Je hebt zo mensen die de gemeenschap en de gemeente dragen .Zij hoeven daarom geen officiele functie te hebben .Zij steken er zo wel  boven uit! Zij zijn zeldzaam maar God zij dank zijn ze er.Ook in onze gemeente. Tot deze supertop behoorde Jan Nijsmans.Of beter ,hij stak er bijna als een wolkenkrabber bovenuit en hij vroeg daar niets voor terug.

Een culturele reus was hij , niet alleen met zijn Plancheetrappers maar ook met zijn verbroedering met Toenisvorst. Ook de natuur bracht hij in contact met de mensen , de mensen die hij allemaal graag zag en met wie hij zo graag omging.Met iedereen .Waar nodig verdedigde hij zijn visie en zijn standpunten maar ruzie maken was niets waar hij veel tijd instak.

Ik heb Jan ook van heel dichtbij mogen meemaken in de gemeenteraad , zes jaren lang , net in de moeilijkste periode van onze toen nog relatief nieuwe gemeente .Ruzie was er telkens troef zeker de eerste jaren , en dat was net niet wat Jan ervan verwacht had .Het waren duidelijk de moeilijkste jaren van Jan , tenminste in dat opzicht.Sorry Jan , indien ik je daar mogelijk in heb meegesleept. En…ondanks de moeilijke omgeving heb je er daar ook het beste van gemaakt.

Een reus was jij , altijd en overal.

Als ereburgemeester van deze mooie gemeente wil ik jou danken voor alles wat jij tot stand hebt gebracht .Hopelijk zijn er wel je vele vrienden die je werk niet zullen laten verloren gaan !!!

En ook bij jou was het duidelijk : achter een sterke man staat heel vaak een sterke vrouw.Dank ook aan Yvonne die mee gemaakt heeft dat jij geworden bent wie je was.

Ludo

Veerlese wetten uit de Zeventiende eeuw!

Wanneer wij nu onze uitgebreide  wetgeving willen opzoeken of bestuderen dan zullen wij heel wat geschriften moeten opsporen en raadplegen . Naargelang wij in het verleden terugkijken zullen er dat minder en minder zijn , maar toch ……Ook de Romeinen hadden al een uitgebreide en vastgelegde wetgeving die nu nog als “Romeins Recht ” geleerd en toegepast wordt ,en zelfs oude germaanse volkeren , zoals de Denen hadden heel wat wetten in schrift vastgelegd.

Wanneer wij even in het verleden terugkijken dan herkennen wij nationale wetten , maar ook al regionale wetten en plaatselijke wetten , vaak werden die wetten gebundeld in zogenaamde” Keurboeken” en ook in en over Veerle is er ooit zo een Keurboek tot stand gekomen .

Kanunnik  Milo Koyen , pater en archivaris van de abdij van Tongerlo ontdekte het  omstreeks 1973 tussen de vele nog niet geidentificeerde werken in zijn abdijbibliotheek. Het kreeg de duidelijke naam “KEURBOEK van VEERLE”. Het boek bestaat uit 60 artikels en nog enkele tientallen aanvullingen .Die basisartikels zijn geschreven in 1612 , de aanvullingen de jaren erna ,zelfs tot 1715. Het bewaarde keurboek is  een  aanpassing van een ouder keurboek dat daarin ook meteen ongeldig wordt verklaard , zo kon er geen vergissing gebeuren.

De schrijver van het nieuwe keurboek van 1612 is Johannes Geeringii (Jan Geerincx) ,secretaris van Veerle en de titel toen luidde “Chuerboeck des dor(ps) Veerle.

In theorie kan het Veerlese keurboek in de Tongerlose abdijbibliotheek worden geraadpleegd.Ik weet niet hoe het  in deze tijden in de praktijk gaat…….

LH