einde van de boerenkrijg

Op 5 december 1798 werd ‘de Boerenkrijg’ tijdens een beslissende veldslag in de buurt van het Limburgse Hasselt definitief door de Fransen neergeslagen.

* De zogeheten Boerenkrijgers bestreden de Franse bezetter in 1798 onder de strijdkreet “Voor Outer en Heerd!”, (voor altaar en haard). Het monument staat in Hasselt.

* Geleid door onder meer Emmanuel Rollier (1769-1851), Pieter Corbeels (1755-1799) en Jozef Van Gansen (1766-1842) boeken de boeren aanvankelijk enkele successen maar uiteindelijk blijken de boerenmilities te slecht bewapend om echt partij te bieden aan het goed getrainde Franse leger. (foto Historiek)

* 1798 is het jaartal dat destijds in een balk van de dorpsmolen aan de Tessenderloseweg in Veerle in het oog sprong. Wat had de molen echt vandoen met het einde van de Boerenkrijg? Wie het weet, mag het melden. Goed voor een verhaal(-tje).

GROOTSTE MINDERHEID OP AARDE

Vandaag 3 december is het de ‘Internationale dag voor personen met een beperking.’

* Een belangrijke dag voor èèn miljard mensen of 15 % van de wereldbevolking. De grootste minderheid op planeet Aarde.

* Vandaag is dus de geknipte dag om de aandacht te vestigen op enkele problemen waarmee mensen met een beperking dagelijks te maken hebben.

* Maar even belangrijk is om er de nadruk op te leggen dat ook mensen met een beperking hun plaatsje hebben in de maatschappij.  

* Vanuit politiek Laakdal willen we op deze dag graag de aandacht vestigen op ‘het onrechtmatig gebruik’ van voorbehouden parkeerplaatsen voor personen met een beperking. 

* Een incident op de parking van een supermarkt vestigde onlangs de aandacht op de bizarre regelgeving rond voorbehouden parkeerplaatsen voor personen met een beperking… Een persoon met geen beperking veroorloofde het zich om met zijn wagen gebruik te maken van een parkeerplaats voor personen met een beperking.  

* De huidige regelgeving rond de voorbehouden parkeerplaatsen voor personen met een beperking maakt immers een onderscheid tussen parkings in privé-eigendom en parkings op openbaar aangelegde parkeerplaatsen. 

* De parkeerplaatsen die zijn aangelegd op parkings van o.a. winkels, cafés of restaurants zijn geen officiële parkeerplaats voor personen met een handicap omdat ze zich bevinden op privaat terrein.

 * Op die plaatsen kan een politieambtenaar en/of hulpagent van de federale of lokale politie de door de eigenaar of uitbater ingestelde parkeerregels dus niet toepassen of afdwingen. 

Daarom vragen wij om de huidige regelgeving te herbekijken en te gaan voor een uniform parkeerbeleid.  

 * Voorbehouden parkeerplaatsen vormen een belangrijke schakel om de mobiliteit en het sociaal verkeer van mensen met een beperking te verhogen. 

**  Meer nieuws ? Yves Christiaens  is uw man op  gsm –  0495287007  “Neem je mijn plaats ? Neem dan ook mijn beperking” 

EEn atleet van 89 (nu 90)

13 aug 2021 …

Milleke Bos is een rasechte pootzak uit ‘den Huithoek’. Een graag geziene man die niemand ooit kwaad deed. Milleke heeft al 89 jaar op zijn teller staan, maar dat zou je niet geloven als je hem ziet stappen en lopen als pakweg een flukse veertiger. Een rasechte atleet.

Twee maal per week in de winter en in de vroege lente wandelt hij een snelle 10 km in de brede omgeving van Vorst.

Als het weer beter wordt, trekt ‘de Mil’ zijn korte broek en loopschoenen aan voor alweer twee  wekelijkse sessies van elk 13 km van Vorst naar de Hei van Looi (foto’s boven) Faut  le faire …

Inderdaad, je moet het maar doen. ‘De beste manier om van de dokter weg te blijven’, vindt Milleke. De 100 komt in zicht, maar daar houdt hij zich niet mee bezig. Temeer omdat hij uit een familie komt waar men niet halt houdt bij 90.

* De Mil was/is ook scheidsrechter in het voetbal. Zijn grote carriére maakte hij destijds als lid van Looise. Later floot hij ook amateurmatchen.

* Milleke is intussen al jaren arbiter in de thuismatchen van ‘De Ware Vrienden’ in Veerle-Heide. Een match zonder de Mil is geen match, oordelen zijn vrienden naar waarheid.

* Vandaag poseerde hij gewillig voor een paar winterse plaatjes tussen Vorst (Kerk) en de kuil van Wies, zoals we de grote visvijver in Schoot-Tessenderlo noemden, thans in privéhanden. Daar scheidden onze wegen… Tot straks, Mil !

* Milleke Bos denkt niet alleen aan zichzelf. Voor het rusthuis aan het kasteel begeleidt hij al jaren de uitstappen van de bewoners. Belangeloos, voor niks, het zit in zijn aard.

fiets- en wandelparadijs …

HAeBEEcK IN HAANVEN

Wegens geen nieuws vandaag …een verslagje uit DE OUDE DOOS … 2018 … Geniet er van.

In de jaren 1 700 was de Haebeeckhoeve een grote boerendoening met de schuur die er nog staat als het laatste stukje Bokrijk in Veerle. In Haanven lagen de beste gronden, woonden de dikste boeren en de schoonste boerendochters. Het waren, zoals de voetballers van Kameroen, ‘ontembare leeuwen’.

Op de hoeve volgden vele pachters elkaar op.  Tot omstreeks 1900 de familie Robrechts uit een Brusselse randgemeente hier neerstreek. Hun oude grootmoeder Van Heymbeeck, geboren rond 1830, gaf de familie de definitieve bijnaam ‘Haebeeck’.

De Haebeecksen bouwden het hoge herenhuis op de plaats van de vroegere boerderij. Het werd een half gesloten complex, zoals in Zuid-Brabant gebruikelijk was.

Wijlen Mil Haebeeck, de laatste Haebeeck, vertelde graag hoe hij in de oorlog zijn paard moest afgeven en met ossen moest werken.  “Een os is een heel sterk dier, maar veel trager dan een paard”, was een van zijn gevleugelde uitspraken.

Mil wist ook waarom de Herseltseweg er na 60 jaar ‘plannen’ pas kwam. En hoe de Haanvense stammen Onsea, Briers, Clerckx, Van der Borght, De Peuter… met elkaar overeenkwamen. Zelfs hoe hij de kwajongens uit zijn boomgaard moest verjagen als ze kwamen appels pikken.

Drie zussen betrokken het huis naast de oude schoolthans Druivenrank- in Veerledorp. De oudste zoon Achiel werd dokter in Olen .Hij was er ook een aantal jaren burgemeester . Hun jongste zoon Marcel werd apotheker in Oosthoven (Oud-Turnhout ) en diens zoon Jo werd in de jaren zeventig de eerste Kempische streekmanager . Ze hadden aanzien, de Haebeecks!

Tegenover het Haebeeck-herenhuis kwam het Ooievaarsnest , een kinderparadijs dat ‘wegens klachten’ jammerlijk moest sluiten.

In die periode werd de Robrechtsboerderij opgemaakt en als café geopend: de Haebeeckhoeve. De nieuwe trots van Haanven was geboren.

Dan nam Chris van Hilset ( Hulshout) de zaak over. Chris was 25 jaar mecanicien in o.a de Ronde van Frankrijk voor Armstrong en andere wielergoden. Chris slaagde met zijn vrouw Betty in zijn opzet.

Neusje van de zalm waren de vier retrokoersen die Chris organiseerde met Marc Uytterhoeven als schitterende commentator , in het gezelschap van zijn favoriete coureur Herman Van Springel zaliger.

Turnleraar en ultra-Hawaïloper, -fietser en -zwemmer ‘de Pie’ ¨- Pieter de Jongh en Jan Wijnants ‘Jan van Stijn van de buskop’, zoals hij in Veerle beter bekend was, deden ook mee.

Jan reed in de Olympische wegrit van Moskou ’80 een tijdlang aan de leiding en werd bekeken door mogelijk100 miljoen wielerliefhebbers. Jan in de Haebeeck-koers, een revelatie op zich.

***   Onlangs werd de SurPlace verkocht

° Sinds eind augustus 2020 zijn Jolanda en Kris, de nieuwe eigenaars van Taverne en Dierenartsenpraktijk De Haebeeckhoeve, voorheen Café SurPlace.

° Kris baat de taverne uit en Jolanda zal voornamelijk te zien zijn in de dierenartsenpraktijk.
**  De dierenartsenpraktijk draait inmiddels al op volle toeren.

*  tekst Swa V.G – Mia VH – LH –  in bijlage een paar fotootjes van mezelf uit de retrokoers 2018.

Gezondheidswandeling

In het kader van de Geestelijke Gezondheid trakteert de gemeente Laakdal je tijdens de hele maand oktober op een frisse neus en een meet-and-greet met de geluksdriehoek. De tocht is elke dag vrij te wandelen tot en met 30 oktober.

De wandeling is 3,5km lang en start en eindigt aan het gemeentehuis in Groot-Vorst. Zeker meedoen!

St-Bavo in Trichelhoek

* Vandaag zaterdag 1 oktober is het feest van St-Bavo in Trichelhoek-Eindhout. Zowat iedereen die af en toe een uitje waagt in Laakdal kent de overbekende Sint- Bavokapel in Trichelhoek. Je kan er gewoon niet naast kijken.

  • De kapel werd reeds gebouwd in de middeleeuwen. De eerste vermelding dateert uit 1503 maar de oorsprong ervan ligt wellicht vele eeuwen vroeger. 1 oktober is ook synoniem van Bamis, in onze Kempense contreien het echte begin van de herfst.

In de middeleeuwen was er reeds een woonkern in Trichelhoek gevestigd, geconcentreerd rond drie grote hoeven die juridisch verbonden waren aan een leenhof. Ook de naburige Rendershoek, afhankelijk van het Hof Vander Galen van Vorst, moet ook reeds vroeg bewoond geweest zijn.

Zoals gebruikelijk vestigden de eerste bewoners zich op de beste gronden, in de buurt van drinkbaar water waarvan toen in Grote en Kleine Laak nog helemaal geen gebrek was. Het is bovendien best mogelijk dat in Trichelhoek ook de eerste woonkern van Eindhout ontstond, de Sint-Bavokapel de eerste bidplaats was en dat op de plaats van de huidige Sint-Lambertuskerk pas later een kapel werd gebouwd. Zekerheid daaromtrent ontbreekt evenwel.

Bedevaarten

In de 17de eeuw kenden de bedevaarten naar de H. Bavo in Trichelhoek een hoogtepunt. Uit het Hageland en de Kempen stroomden op 1 oktober, met Bamis, de pelgrims toe, voornamelijk om genezing af te smeken tegen kinkhoest.

In 1963/1964 was ik interimaris in de gemeentelijke jongensschool van Eindhout. Op 1 oktober trokken wij met de kinderen naar de St-Bavokapel voor een eucharistie om Bamis te vieren, het echte begin van de herfst en om de hemelbewoners te bedanken voor de oogsten die toen al zo goed als binnen waren gehaald. Maïsvelden als nu waren er nog niet te zien. Nadien mochten de kinderen voorzichtig kijken in de waterput die genezend water tegen kinkhoest zou bevatten. Veel pelgrims waren er evenwel niet meer in de sixties, hooguit een paar enkelingen kwamen er nog bidden voor bijstand.

Kapel

De St-Bavokapel staat op een terp of heuveltje. Het is een stijlvol bakstenen gebouw, verfraaid met witte zandsteen en bekroond met een sierlijk klokkentorentje op het spitse zadeldak. De muren zijn met steunberen versterkt en aan de zijkant van het koor is een kleine sacristie aangebouwd,. Aan de kapel kan men ook een wandeling starten die u het mooie natuurgebied het Trichelbroek laat ontdekken.

Bamis

Bamis, eigenlijk ‘Baafmis’ (samentrekking van Bavo en mis), is de feestdag van Sint-Bavo op 1 oktober. St-Bavo is de patroonheilige van het bisdom Gent, patroon ook van de goede oogst. In Trichelhoek-Eindhout werd Sint-Bavo vroeger dus vooral door bedevaarders bezocht om kinkhoest te genezen.

Samengestelde bamis-woorden zijn: • bamistijd: benaming voor het begin van de herfst. • bamispacht: pacht die men rond de feestdag van Sint-Bavo moest betalen. • bamisweer: typisch herfstweer – regen afgewisseld met hevige windstoten – • bamismaan: de eerste volle maan van de herfst

(ludo vervloet 01/10/2013 –  Het Nieuwsblad)

SUCCES OVER DE GANSE LIJN

In Veerle-Heide vond gisteren de 14de Oldtimer-day plaats in uitstekende weersomstandigheden. Laakdal zat gisteren in een goed-weer-blaas en dat vertaalde zich in een grote opkomst van publiek en bezitters van zorgvuldig geconserveerde twee-en vierwielers.

Om te weten hoe de Oldtimer-show precies in elkaar zat, verwijzen we graag naar de facebook-website van ludo vervloet en andere websites van overijverige ‘perslui voor een dagje’. LV schoot meer dan 100 foto’s om één en ander duidelijk te maken. Veel meer dus op Facebook …

Geschiedenis van Laakdal

Op nieuwsarme dagen is het goed om her en der wat te scrollen en … merkwaardige dingen te vinden. Dingen die wellicht alle inwoners van Laakdal aanbelangen als “Wat was er voor de fusie van gemeenten in 1977 ?” Oftewel ‘De voorgeschiedenis van Vorst – Veerle en Eindhout’ , in 1977 versmolten tot Laakdal. (kijk onderaan de bronnen die -vorig jaar 2021- geraadpleegd werden)

Geschiedenis van Laakdal

toestand vandaag op dezelfde plaats …zonder woorden

De fusiegemeente Laakdal werd gevormd op 1 januari 1977. In feite is het dus fout om hier over ‘Laakdalse geschiedenis’ te spreken. De deelentiteiten van Laakdal: Eindhout, Varendonk, Veerle en Vorst kunnen namelijk op een veel langere en echte geschiedenis terugblikken. Deze geschiedenis is voor elke entiteit verschillend, aangezien ze ressorteerden onder verschillende grondheren, bestuurlijke indelingen en bisdommen.

** De Laak (met bijrivieren Kleine- en Rode Laak) is tegenwoordig één van de meest vervuilde waterlopen in België. Bij hevige regenval in de winter overstroomt ze vaak. In een droge zomer krimpt ze tot een grachtje. Niet moeilijk, want ze is al meer dan twee decennia lang niet meer geruimd. (foto’s uit 2016 – twee van gisteren…)

* De start van geschiedenis wordt over het algemeen gelegd bij het eerste geschreven document, ervoor spreken we van archeologie. In die zin begint de geschiedenis van de Laakdalse deelgemeenten op heel verschillende momenten, met Vorst als eerst genoteerde naam.

* In 877 bevestigde de West-Frankische koning Karel de Kale aan de abdij van Nijvel het bezit van Vorst. Deze bevestiging werd in 897 door Zwentibold, koning van Lotharingen, herhaald. De abdij was niet bij machte de ver afgelegen bezittingen te besturen en gaf haar bezit na verloop van tijd in leen aan de familie Vandergalen, bezitters van een leenhof op de Borcht.

** Vanaf de twaalfde eeuw begonnen de Graven van Leuven en later de Hertogen van Brabant hun voogdijrechten op abdijen en kloosters uit te breiden en eigenden ze zich vele rechten en bezittingen toe. Dit gebeurde ook met Vorst.

* In de dertiende eeuw bezat de Hertog van Brabant de rechten op de nog niet ontgonnen gronden en de heerlijke rechten. De abdij van Nijvel en haar leenmannen, de Vandergalens, behielden de rechten op de oudst ontgonnen gronden en de rechten verbonden aan de kerk die ze in Vorst gesticht hadden, zoals de tiendeninning en het benoemen van de pastoor.

* In 1304, twee jaar na de Guldensporenslag, gaf de hertog zijn rechten in Vorst (samen met de helft van Meerhout) in leen aan Hendrik van Meldert. Via diens dochter bleef Vorst een eeuw lang in de familie van Wijer, een bastaardtak van de van Wezemaals.

* Door huwelijk kwam dit in 1398 onder bewind van de familie van Diest. Aangezien deze familie ook de andere helft van Meerhout bezat, hadden zij hier vanaf nu een groot geheel in handen.

* In de loop van de vijftiende (vanaf 1401) en zestiende (vanaf 1501) eeuw vererfde Vorst samen met de andere Diestse bezittingen op de van Nassaus, die vanaf de zestiende  eeuw ook prinsen van Oranje waren.

* Vanaf 1660 vormden Groot-Vorst en Meerhout een eigen heerlijkheid onder eenzelfde drossaard. De dorpen hadden een gezamenlijke gevangenis op de Borcht. Deze situatie zou blijven bestaan tot in 1794 toen de Oostenrijkse Nederlanden (het huidige België en Luxemburg) bij het Napoleontische Frankrijk werden ingelijfd.

** Als gevolg hiervan bevindt een deel van de Vorste archieven zich in het nationaal archief in Den Haag, dat de archieven van de Nassause Domeinraad heeft overgenomen. Op kerkelijk vlak hadden de Vandergalens in de 14e eeuw hun rechten op de kerk, die ze te leen hielden van de abdij van Nijvel, overgedragen aan de abdij van Averbode.

* Veerle verschijnt pas veel later in de geschreven bronnen. Het was omstreeks 1200 in het bezit van het kapittel van Bierbeek. Dit kapittel werd rond die tijd samen met al haar bezittingen door de heren van Bierbeek aan de St. -Nicasiusabdij van Reims geschonken. Deze abdij vormde het kapittel om tot een priorij die verder de bezittingen bestuurde.

** Omstreeks 1300 verkocht de priorij al haar bezittingen in Veerle aan de abdij van Averbode. Deze bezittingen besloegen vooral de oudst ontgonnen gronden en de kerkelijke rechten, zoals de tienden.

* In Veerle waren het de machtige heren Berthout uit Geel die zich hadden opgeworpen als dorpsheren  die de rechten op de onontgonnen gronden en het bestuur verwierven.

* Hierdoor ressorteerde Veerle tot het einde van het ancien régime onder het Land van Geel, dat later opging in het Markizaat Westerlo toen de familie de Merode het land van Geel via erfenis verwierf.

** Naast de bezittingen van de priorij van Bierbeek had de abdij van Averbode ook het patronaatsrecht van ‘de kerk van Veerle’ verkregen van de bisschop van Kamerijk. De grens tussen de bisdommen Kamerijk en Luik, die wellicht erg oud is, liep immers dwars door Laakdal. Veerle hoorde onder Kamerijk, Vorst en Eindhout onder Luik.

* In Eindhout stond de familie Berthout nog sterker: ze had er het bestuur, de kerk en de gronden in handen. Al vroeg werd hieruit een deel afgesplitst dat in handen kwam van de abdij van Tongerlo, het zogeheten Eindhout-Hamme. Dit vormde in de praktijk een aparte gemeente en fuseerde pas op het einde van het ancien régime met de rest van Eindhout. Midden dertiende eeuw hadden de Berthouts hun rechten op de kerk van Eindhout afgestaan aan de abdij van Averbode.

* Varendonk tenslotte was een kleine heerlijkheid die oorspronkelijk afhankelijk was van de Berthouts. Nadat een van hun leenmannen dit in de twaalfde eeuw afstond aan de abdij van Averbode groeide het uit tot een aparte gemeente, vergelijkbaar met Eindhout-Hamme in Eindhout.

* Varendonk zou ook na het ancien régime een aparte gemeente blijven tot het bij de fusies in de tweede helft van de twintigste eeuw bij Veerle werd gevoegd.

** Zoals uit bovenstaande blijkt, speelde de norbertijnenabdij van Averbode een belangrijke rol in de economische en religieuze ontwikkeling van de Laakdalse deelgemeenten.

* In de late middeleeuwen zorgde de abdij van Averbode ook voor een onafhankelijk bestuurlijk statuut, los van het Land van Geel, voor de gebieden Varendonk, Blaardonk en Watereinde. Dit zou het begin betekenen van de latere miniatuurgemeente Varendonk, zonder kerk of school.

** Vanaf de veertiende eeuw bestuurden de norbertijnen van Averbode ook de parochies, al waren ze in verschillende bisdommen gelegen. Eindhout en Vorst behoorden tot het bisdom Luik en Veerle behoorde tot ‘het bisdom Kamerijk’.

* De dorpen ontwikkelden zich verder aan een bescheiden knooppunt van wegen, waarvan de weg van Diest via Geel naar Turnhout de belangrijkste verkeersader was.

* In het kielzog van de linnennijverheid in de nabije steden en gemeenten als Diest, Geel en Mol kon er ook een beperkte textielnijverheid plaatsvinden, maar landbouw bleef de belangrijkste bron van inkomsten voor de lokale bevolking.

** Na het einde van het ancien régime kwamen de Laakdalse deelgemeenten allemaal terecht in het nieuw gecreëerde ‘departement der twee Neten’, later ‘de provincie Antwerpen’. Al vanaf de zeventiende eeuw was er een evolutie aan de gang waarbij een beperkt aantal families die op regionale schaal actief waren, steeds meer rijkdom en macht in handen kreeg.

* Dit zette zich door in de negentiende eeuw, toen een arme boerenbevolking grond pachtte van enkele rijke families. In Veerle was dit de familie De Zerezo de Tejada, die aan de Diestsesteenweg een kasteeltje bouwde.

* In Vorst was het de familie Schollaert, die o.a. een Belgisch premier leverde die in Klein Vorst een kasteeltje, het huidige kasteel van Meerlaar, oprichtte.

* In Eindhout was het de familie Vander Elst uit Brussel, die in 1854 het kasteel aan de Ossenstalhoeve liet bouwen. Het enige restant hiervan is de massief eiken trap die door dr. Jozef Weyns werd gebruikt bij de oprichting van zijn woning ‘Ter Speelbergen’ .

Geraadpleegde bronnen:

° LEENDERS, K.A.H.W., Van Turnhoutervoorde tot Strienemonde: ontginnings- en nederzettingsgeschiedenis van het noordwesten van het Maas-Schelde-Demergebied (400-1350), Walburg, 1996.

° LWGH, Jaarboek van Laakdal, 1 (1982), Laakdal, 6-7

° VAN LIEFFERINGE, Nick, Resultaten van het archeologisch onderzoek te Laakdal (Vorst) – Oost-Molenveld, s.l., 2009.

° VAN GEHUCHTEN, François, Veerle, arm en trots, Tielt, 1997.

° VAN GEHUCHTEN, François, Vorst groot en klein (877-1976), Laakdal, 1995.

ELEKTRICITEIT EN GELD!

VUREN WEET HET NOG en wil HELPEN – 208

 

Het moet zo’n 25 jaar geleden zijn dat er een meningsverschil bestond tussen de Kempische gemeenten en de gemeente Laakdal.

Op dat ogenblik waren de meeste gemeenten uit de Kempen lid van de gemengde elektriciteitsintercommunale Interkempen. Laakdal wou daar weg en naar de zuivere intercommunale van Limburg stappen.

Ik ga daar niet nader op in , een aantal jaren later bleek dat allemaal wel weer dicht bij elkaar te liggen . Ik haal dat wel aan omdat men met de dividenden , het geld dat de gemeenten uit de stroomverkoop binnenhaalden, voor het grote deel de gemeentelijke uitgaven kon dekken.

De gemeentelijke belastingen konden daarmee laag gehouden worden. De verkoop van stroom aan de inwoners en aan de kleine bedrijven die er waren , brachten heel wat frankskes binnen.

In feite was de stroomverkoop toen voor het overgrote deel eigendom van de gemeente , net zoals het elektriciteitsnet over het algemeen haar eigendom was…

En wat zien wij nu….. De verkoop van stroom brengt helemaal niets fundamenteels meer bij in de kas van de gemeente . Wij zijn nu in een situatie aanbeland dat zelfs de overheid van ons land het zover gebracht heeft dat de grote eigenaar van de Belgische stroom een … Frans privaat bedrijf is!

Ik weet dat mijn vergelijking geen rekening houdt met de kernenergie en dat door de grote klimaat-bekommernissen het opwekken van energie niet meer zo eenvoudig is als drie decennia geleden.

Toch blijft in ons land dat grote verschil voor nieuwsgierigheid zorgen. Hoe is het zover gekomen dat iets dat vroeger voor een belangrijk deel van de overheid was nu helemaal in handen van een Frans privaat bedrijf kwam???

Wie heeft meegewerkt om tot dit resultaat te komen? En welke waren de redenen daarvoor ? Het zou een thema kunnen zijn van een masterverhandeling in de economische wetenschappen!

Want dat wij er volop economische klappen door krijgen wordt duidelijk…Stroom en gas worden niet alleen onbetaalbaar voor de gewone burger , maar ook grote bedrijven beginnen hun machines stil te leggen met alle gevolgen van dien…

Daarom zijn alle regeringen die wij “rijk” zijn , gisteren bij elkaar kwamen om te overleggen en ons daarna te laten weten wat zij daar zouden kunnen aan doen.

De Eerste Minister , die zo vaak over hun coronamaatregelen zulke triomfantelijke persconferenties gaf , zat er maar droevig , leeg en inspiratieloos bij. “Europa , Europa “, zuchtte hij ….

Ze wisten het op dat moment ook nog niet . Ze zouden zelf in hun gebouwen de lichten doven tussen 18u en 7u en een maand lang rondkijken en nadenken.

De regeringen , laten wij ze maar samenvatten als “de overheid “ , heeft dus duidelijk HULP nodig. En hulpvaardig als wij zijn , willen wij ook helpen nadenken.

Zo moeilijk is dat ook niet ….Snel vonden wij dat iets , dat helemaal in handen van die overheid ligt en ook de burgers meteen meer middelen geeft om de verhoogde rekeningen te kunnen betalen.

Het ziet er , eerlijk gezegd , allemaal nogal logisch uit….

Zo zou ten eerste het hoge belastingspercentage op de inkomens uit arbeid , waarvoor ons land in Europa aan de kop staat , een beetje naar omlaag gedrukt worden…

Ten tweede hebben de mensen met de laagste pensioenen in dit land ook veruit de laagste pensioenen in Europa . Het zou zeker geen schande zijn die op te trekken tot op het niveau van onze buurlanden .

Ten derde heeft onze overheid veruit het hoogste boetesysteem in Europa ontwikkeld met verkeers- en…gasboetes. Dat systeem is voor de overheid een heel echt inkomen geworden , waarop ze blijvend rekent.

Dat systeem zou tot op een vergelijkbaar Europees niveau kunnen gebracht worden…. Natuurlijk zou deze suggestie niet meer nodig zijn wanneer niemand nog een overtreding zou begaan… Maar vaak zijn de reglementeringen zo opgesteld, dat je overtredingen maakt waarvan je je de eerste keer niet bewust bent.

Laten wij zeggen dat…als de overheid al idee 1 en idee 2 toepast , wij zwijgen over idee 3.

Maar er is nog iets….De laagste vorm van overheid , de gemeente , hapt ook nog een stuk uit het budget van vele mensen door … nog een bijkomende belasting op het inkomen te vragen…

Is dat , na alle andere soorten belastingen en retributies die de inwoners al betalen , niet een beetje overdreven ?

Er zou minstens al kunnen bekeken worden of dat percentage niet kan zakken tot op het niveau van de laagste gemeente.

Ik besef wel dat , wanneer onze overheden dat allemaal zouden hebben rechtgezet , zij ook meer dan nu de tering naar de nering zullen moeten zetten en dat ze meer zullen moeten doen dan ‘s avonds de lichten doven .

Als alle mensen dat zouden doen , zou dat toch wat anders geven dan wat rond te kijken en te … zuchten.

Louis VUREN

1 2 3 4