Milaan – San Remo……
In mijn lagere schooltijd in Veerle , vanaf meester Oeyen tot meester Peeters was Milaan -San Remo een heel speciale koers .De wielerwedstrijd werd toen doorgaans de Sint-Jozefsklassieker genoemd. De feestdag van de heilige voedstervader viel in de oude tijd steeds op 19 maart , en dus werd ook de koers naar hem genoemd. De lagere jongensschool in Veerle was op dat moment nog een katholieke aangenomen school en Sint-Jozef was een belangrijke katholieke feestdag.
Televisie bestond er nog niet , dus in vele Veerlese gezinnen hingen vaders die dag aan de radio gekluisterd om toch maar niets van de belangrijke koers te missen .
Dat was , nu bekeken, in feite een periode van grote regelmaat……alles kwam elk jaar terug .Maar daarna werd het anders .De kerk begon wat zogenaamde heiligendagen af te schaffen of minder belangrijk te maken en tot onze verbazing was Sint-Jozef daar ook bij .
Waar zijn dag van 19 maart tot dan een grote feestdag was waarop heel wat kinderen hun eerste communie deden , werd die traditie langzaam maar zeker verlaten…
19 maart werd minder en minder belangrijk en de koers hield daar ook rekening mee. Milaan- San Remo bleef wel de eerste grote voorjaarsklassieker maar situeerde zich steeds meer rond 19 maart of zelfs enkele dagen erna dan op die datum.
Het feit dat de Kerk Sint-Jozef in feite gedegradeerd had liet zich ook meer en meer voelen in de datum van de koers. Langzaam maar zeker verlieten de organisatoren hun 19 maart en gingen ze hun wedstrijd meer en meer binden aan een weekend iets na die oude traditionele datum. En langzaam liet de profanizering van de Westeuropese gemeenschap zich ook hier voelen …..de Sint-Jozefsklassieker moest meer en meer zijn plaats afstaan aan een meer neutrale ” de voorjaarsklassieker ” .
En zo deemsterde de Heilige Jozef langzaam weg….. Maar de heilige Jozef zou de heilige Jozef niet zijn , had hij niet op tijd en stond het signaal gegeven…….”Hé mensen ….ik ben er ook nog…en ik ben niet zo maar een heilige uit de Middeleeuwen …….ik ben de Voedstervader van Jezus….en ik heb toen ook steeds blijven werken voor mijn kost ….Ik heb nog liever dat je me gewoon Sint-Jozef-Werkman noemt!!!!! Want dat was ik , niets meer maar ook niets minder.
En zo gebeurde jaren later op Veerle-Heide.
Je ziet waar Milaan -San Remo ons leiden kan.
LH