De historische “ Mis” van 19 februari 2023.
Het is in Veerle nog niet zo vaak gebeurd dat een Mis historisch mag genoemd worden ! Zeker was de eerste mis in de heropgebouwde kerk er zo eentje , of de begrafenismis van de laatste baron de Zerezo de Tejada , of misschien zijn er nog wel een paar historische missen geweest , waaraan wij ondanks alles toch niet meer spontaan terugdenken …
Maar die van vorige zondag is er ook een geworden , een die wij de volgende jaren niet gaan vergeten!
Die mis moest beginnen om halftien zoals al gewoonlijk . Kwart na negen wees niets er op dat er iets speciaals zou gaan gebeuren . Een groepje trouwe kerkgangers zat in de rechterzijbeuk -, rechter wanneer je met je gezicht naar het altaar staat – met zachte stem de nieuwtjes van de voorbije week door te vertellen of ze met wenkbrouwengefrons in zich op te nemen , de leden van het koor kwamen een voor een binnengesijpeld en namen hun plaatsen in vooraan op het koor , diaken Leo was nog wat in orde aan het brengen in het kastje naast de preekstoel …. Nog steeds liet niets vermoeden dat het een hele speciale mis zou worden! Alles verliep tot dan toe heel normaal.
Maar ietsje voor halftien zagen de gelovigen dat er toch wel iets speciaals aan de hand was toen dirigente Hilde van het koor en diaken Leo met enige snelheid de sacristie binnenliepen en kort daarna weer buiten kwamen met een bijna verbazende heel lichte glimlach , maar toch met meer voorhoofdrimpels dan normaal !
En toen hadden wij het allemaal door !
Er was geen priester opgedaagd!
De herder was zijn schapen vergeten….
Of misschien : hij kon ze niet meer vinden .
Diaken Leo wist wel dat er niemand van de abdij kon komen maar degene die hij volgens afspraak verwachtte had onze kerk ofwel niet gevonden ook al stak ze van overal hoog boven de andere gebouwen uit , ofwel stond hij te wachten aan een verkeerde kerk , ofwel had hij zich gewoon verslapen …wat menselijk is . Ook een priester kan dat immers voorhebben.
Ik denk dat het de eerste keer was sinds de besloten tijd van de Boerenkrijg dat er in deze kerk geen priester opdaagde …. En daarom alleen al was wat zondag gebeurde historisch!
Het werd nog stiller in de kerk….
En toen zagen wij diaken Leo kalm en koelbloedig naar de microfoon stappen.
Wij zagen een glimlach verschijnen op de gezichten van de meeste aanwezigen en iedereen bleef zitten . Leo had dus zeker niet gezegd : “mensen , sta recht en
ga naar huis…. “
Dan ging hij de sacristie binnen , en kwam dadelijk weer terug met een lang wit kleed aan, een albe.
En de mis begon …. De dirigente en de leden van het koor trokken hun plan en alles viel op zijn pootjes …… Leo hield zelfs een preek , en niet eentje van rap rap . In tegendeel . Alleen de consecratie moest hij overslaan .Daardoor was de mis ook iets sneller gedaan !
Leo had de kudde goed thuisgebracht !
Zo werd die historische mis zonder priester iets waarover de aanwezigen lang zullen kunnen vertellen …
Er was wel een kleine “maar” ……
Toen ik thuis kwam keek ik toch even na wat de bepaling van “ een mis “ is.
Het is een religieuze bijeenkomst , meestal in een kerkgebouw ,waarbij een priester als celebrant de eucharistie viert!
En dan komt er een soort mokerslag : Erediensten waarbij geen eucharistie plaatsvindt zijn geen missen !
Ik begrijp wel wat ze daar willen mee zeggen …..
Maar het verandert niets aan het historische van vorige zondag ….en niets aan de verdienste van Leo ….. het applaus dat hij na die “dienst” kreeg was meer dan verdiend !!!!
Louis Vuren 220 , wachtend op L.V.