DE VREDE VAN GENT
De vrede van Gent. Al ooit van gehoord? Neen? Wel, wij ook niet. Op zoek naar historische nieuwtjes kwam ik er toevallig bij uit. Alleszins een verhaal dat wij onze talrijke lezers op kerstavond niet willen onthouden.
* De Vrede van Gent maakte een einde aan de vijandelijkheden tussen … Britten en Amerikanen. Vooral een schermutselingenoorlog die tussen 1812 en 1814 in de Verenigde Staten en Canada werd uitgevochten.
* Met het platbranden van het Witte Huis en het Capitool in Washington en een slag in de moerassen van New Orleans als bekendste wapenfeiten.
* De oorlog was begonnen als een rechtenschending van havenexploitaties (door de Engelsen) en een kolonisatie van Canada (door de Amerikanen).
* In 1814 werd naar een oplossing gezocht op neutraal terrein. Dat vonden ze in de Zuidelijke Nederlanden.
* De Amerikaanse delegatie werd in Gent ondergebracht in Hof van Lovendeghem, in het Kartuizerklooster op de hoek van de Veldstraat met de Volderstraat, de Britse in het deel dat door de toenmalige textielfabrikant Lieven Bauwens was verbouwd.
* Na een half jaar onderhandelen werd de Vrede van Gent op Kerstmis getekend. In de Sint-Baafskathedraal werd een dankmis opgedragen en werden beide delegaties op een feestelijk nieuwjaarsbanket getrakteerd op het stadhuis.
* De ratificatie van het verdrag gebeurde pas op 17 februari (hoi Elly) 1815, kort nadat het nieuws de V.S. eindelijk had bereikt!
* In 1964 werden op de gevels van beide logementen herdenkingsplaten aangebracht.
* De latere Amerikaanse president John Quincy Adams die de delegatie in Gent aanvoerde, rapporteerde uitgebreid over de onderhandelingen in 1814 in zijn dagboek. Ook de jonge James Gallatin, secretaris van zijn vader Albert Gallatin, tekende zijn indrukken op.
* De Amerikaanse afgevaardigden stonden namelijk op erg goede voet met de Gentenaars, werden her en der uitgenodigd en beleefden memorabele dagen in Gent, terwijl de Engelsen nogal haatdragend waren.
* De latere V.S.-president John-Quincy Adams vond die periode dan ook ‘de mooiste uit zijn leven’. Anderzijds vond hij het theater in Gent wel beneden alle peil en de vrouwen lelijk, hoewel de nachtelijke uitstapjes van zijn collega’s met plaatselijke schonen een andere klok lieten horen.