Bron: The Guardian – Het gemeentebestuur van het Londense stadsdistrict Tower Hamlets lanceerde de campagne om de 41.000 EU-burgers die in het stadsdeel verblijven aan te zetten om er ook na de Brexit te blijven wonen, en daar het nodige papierwerk voor in orde te maken.

Critici merkten echter al snel op dat de boodschap op de posters (‘Dit is uw thuis’) verkeerd kan worden opgevat, aangezien die op de vuilniswagens van het Londense district werden geplaatst.‘Dit geeft precies weer hoe het staat met de vele beloften van de overheid aan EU-burgers over hun status (na de Brexit)’, luidt het op Twitter. ‘Ze horen bij het afval.’

Dat districtsbestuur blijft echter achter de campagne staan. ‘We hebben net erg veel positieve reacties gehad van de vele EU-burgers die in Tower Hamlets wonen’, reageert het. ‘Door vuilniswagens te gebruiken , hoeven we geen commerciële reclameruimte te huren, wat de belastingbetaler pakken geld bespaart.’  -Foto EPA-

Dat kopte dS in zijn ‘Update Laat’ van vandaag 15 februari. Gevolgd door vier keiharde argumenten die deze titel staven. Een beknopte bloem­lezing uit vier straffe Churchill-citaten.

Een schurk. Dat antwoordde het Britse ­Labour-parlementslid John McDonnell op de vraag tijdens een panelgesprek om Winston Churchill te ­omschrijven. De ‘aller­grootste Brit’ ­bekritiseren, de man die de nazi’s heeft verslagen, was in Groot-Brittannië lange tijd geen evidentie. Maar sinds kort mag het blijkbaar. Want ja, de ­nationale held had eigenlijk ook veel op zijn kerfstok.

De harde stakingbreker: ‘Drijf de ratten terug in hun holen’

Churchill, een schurk? Parlementslid McDonnell verwees met zijn opmerking die de sociale media in Groot-Brittannië deed ontploffen, naar de rellen van Tonypandy, een mijndorp in Zuid-Wales. Daar waren in 1910 25.000 mijnwerkers al een jaar aan het staken. Churchill, toen minister van Binnenlandse Zaken, stuurde een politiemacht van 2.000 agenten om de staking te breken. Daarbij viel een dode. Een jaar later vuurde het leger op stakers in Liverpool, gestuurd door Churchill.

De nietsontziende koloniaal: ‘Ze kweken als konijnen’

Het cijfer dat gisteren overal opdook: 4 miljoen doden. De donkerste passage van de koloniaal Churchill was in 1943, in toenmalige kolonie India. De Britten hadden de Bengaalse rijstoogst van dat jaar in beslag laten nemen en naar hun eigen land verscheept. Later zou Churchill over Mahatma Gandhi zeggen dat hij beter vertrappeld werd door een olifant.

De terreurexpert: ‘Ik ben een sterke voorstander van chemische wapens’

 ‘Ik ben een sterke voorstander van het gebruik van chemische ­wapens tegen onbeschaafde stammen.’ Die uitspraak deed Churchill in 1919 als minister van Oorlog.

Aan het einde van de Tweede Oorlog liet hij Hamburg en Dresden platbombarderen, Duitse steden die amper militair belang hadden.

De rassenideoloog: ‘De Arische stam is voorbestemd om te triomferen’

Churchill zag de inheemse bevolking in Azië en Afrika als wilden, die zich als kleine kinderen onderwierpen aan de kroon. Toen ze opstandig werden, sloeg de stemming om. ‘Ik haat Indiërs’, zei hij. ‘Het is een beestachtig volk met een beestachtige religie.’ Het blanke ras was superieur. Het Britse ras stak volgens Churchill boven alles uit en dat moest zo ­blijven.

De befaamde Britse staatsman (1874-1965) kreeg in 1953 de Nobelprijs voor Literatuur. ­Churchill was in eerste instantie ontgoocheld. Hij zag zich eerder als vredesbrenger, dus als potentieel laureaat van de Nobelprijs voor de Vrede. Maar die prijs kreeg hij nooit.

Mede door keizer Constantijn, die in 313 de leer van Jezus officieel tolereerde en keizer Theodosius, die aan het einde van de vierde eeuw van het christendom een staatsgodsdienst maakte, ging het de pausen van toen erg goed voor de wind.

De Kerk werd een rijke instelling door schenkingen van gefortuneerde aristocraten en burgers die zo hoopten hun zielenheil veilig te stellen. In de zesde eeuw was de Kerk zelfs al een van de grootste grondbezitters van het Italiaanse schiereiland. De Kerkelijke Staat kon eeuwenlang in grotere en krimpende variaties overeind blijven,

maar …

Bij de eenwording van Italië in 1870 moest de paus zijn resterende grondgebied in en rond Rome definitief prijsgeven. Hij weigerde echter. Het dispuut tussen Kerk en staat duurde tot 1929. Het klein stukje grond dat hij toen toegewezen kreeg, werd Vaticaanstad gedoopt, meteen het kleinste land ter wereld. In dit ‘Verdrag van Lateranen’, gesloten tussen de fascistische premier Mussolini en paus Pius XI, werd het rooms-katholicisme vastgelegd als staatsgodsdienst in Italië. Dit element werd pas op 12 februari 1984 , vandaag 35 jaar geleden, opgeheven.

Vele landen in Europa en Z. Amerika hadden niet zo lang geleden nog een (katholieke, orthodoxe of protestantse) staatsgodsdienst. Omdat die botsten met de godsdienstvrijheid en met de ideeën van liberalen en socialisten is de staatsgodsdienst praktisch helemaal uit het openbare leven geschrapt.

In 2013 telde Vaticaanstad 839 inwoners, vooral geestelijken en de Zwitserse Garde, een overblijfsel van het oorspronkelijke leger van de paus. In Vaticaanstad werken om en bij de 3 000 mensen, maar die wonen er niet. Vaticaanstad is geen lid van de Europese Unie, maar gebruikt wel de euro als betaalmiddel, met een afbeelding van de paus.

Ook fan van ruimtevaart en aanverwante dingen? Dan heb je wellicht ook de datum van 28 jan 1986 onthouden. De dag dat het ruimteveer Challenger na 73 sec. uit elkaar spatte en de zeven astronauten omkwamen. Onder hen Christa MacAuliffe, de onderwijzeres. Duizenden schoolkinderen zagen de ramp rechtstreeks op tv.

De vreselijke ramp bleek een technische, maar vooral menselijke oorzaak te hebben. Bovendien was de druk om het veer te lanceren onwijs groot. Wachten kon niet langer. Het shuttleprogramma keek tegen een te grote achterstand aan. Na deze ramp volgde een volgende lancering pas tweeënhalf jaar later. Toen kon men wel wachten.