HIROSHIMA EN NAGASAKI

“Als ik Hiroshima en Nagasaki had kunnen voorzien, had ik mijn formule  (E=mc2) in 1905 verscheurd.”

Woorden van enorme spijt van de geniale wiskundige vorser Albert Einstein na de verwoestingen die de eerste twee kernbommen uit de geschiedenis in Japan hadden aangericht.

* Einstein was nochtans één van de zorgzame mensen op aarde die de Amerikaanse president Roosevelt waarschuwden dat Hitler mogelijk een nieuwe bom liet ontwikkelen die in één klap hele steden kon vernietigen.

* In 1939 begonnen de Amerikanen aan hun ’Manhattanproject’ met als doel een atoombom te ontwikkelen. Op 10 mei 1945 capituleerde Duitsland. Een werkend prototype bom was er nog niet.

* Pas op 16 juli 1945 vond de eerste testexplosie plaats. Voor het eerst werd de verwoestende kracht ervan gezien.

* De Tweede Wereldoorlog woedde intussen nog hevig verder in Japan, dat van geen wijken wou weten tegen de VS.

* “Om Amerikaanse soldatenlevens te besparen”, bleek voor de VS een goed argument om de nieuwe, verwoestende bom tegen Japan te gebruiken. Naar schatting tot een half miljoen soldaten zou een gewone invasie van Japan immers gaan kosten.

* Reeds op 10 mei, twee dagen na de capitulatie van nazi-Duitsland, begon in de VS een tweedaags overleg over het gebruik van het nieuwe wapen. Zo zeker waren de Amerikanen toen al dat hun verwoestende wapen ook helemaal echt zou werken.

* Als mogelijke Japanse doelwitten werden de steden Yokohama, Hiroshima, Kokura, Niigata en Kioto gekozen. Kioto werd meteen geschrapt omwille van de vele historische tempels in de stad.

* De keuze viel tenslotte op Hiroshima, een stad met grote industriële en militaire betekenis én zonder krijgsgevangenenkamp.

* Op de ‘Conferentie van Potsdam’ bracht  Truman, de nieuwe Amerikaanse president, Stalin op de hoogte van het nieuwe wapen. Stalin bleek al op de hoogte te zijn …

***  ‘Little Boy’ (r) werd op 6 augustus 1945 vanuit de bommenwerper ’Enola Gay’ boven Hiroshima gedropt. Er vielen op slag 78 000 slachtoffers. De grootste verwoesting van levens ooit in een paar ogenblikken. En nog steeds capituleerde keizer Hirohito niet.

*** (foto boven: Japans jongetje brengt zijn dood broertje weg om het te laten cremeren) – onder l Nagasaki voor de heropbouw – r het heropgebouwde Hiroshima)

*** Omdat  er boven Kokura te veel bewolking was, werd ‘Fat Man’ (l), de tweede bom, op 9 augustus boven Nagasaki, het alternatieve doel, afgegooid. Daar vielen 39 000 doden. Op 12 augustus capituleerde Japan wel.

* Nagasaki na de bom – r het heropgebouwde Hiroshima

* hieronder vrij actuele foto’s van Hiroshima

DE GOELAG gruwel

Goelag was in de Sovjet-Unie de overheidsdienst die verantwoordelijk was voor straf- en werkkampen. “Hoofddirectoraat voor opvoedings- en werkkampen”.  In totaal stierven in de goelags gedurende enkele decennia miljoenen mensen, zowel Sovjetburgers als buitenlanders.

* Een historicus die op grond van de beschikbare archieven een telling heeft uitgevoerd van de aantallen doden in de stalinistische periode van 1929-1953 in de kampen en ballingsoorden.

Vlak voordat een gevangene leek te gaan sterven, werd deze na 1938 vaak ontslagen ‘om de kampstatistiek qua sterfte niet te belasten’. In totaal kwam men zodoende nog op 2.749.163 doden. Hal-lu-ci-nant !

* Hierin zijn ook niet begrepen … de verliezen bij transport, de massa-executies van ‘politieken’ in en buiten de kampen, de sterfte in de gevangenissen tijdens verhoor en verblijf, de executies ten gevolge van de ‘rechtspraak’ en executies om pseudo-redenen, et cetera.

** Na de dood van Stalin in 1953 kwam meer dan de helft van de goelag-gevangenen vrij. Gevangenen die tot 5 jaar gevangenschap of korter waren veroordeeld kregen in 1953 amnestie. In de praktijk betekende dit dat vooral de gewone criminelen werden vrijgelaten.

** In 1954 werden ook grote aantallen politieke gevangenen vrijgelaten, al werden deze vaak gedwongen zich nog enkele jaren in de nabijheid van het kamp te vestigen. De Goelag werd officieel ontbonden in 1960; het beheer over de kampen werd toen een taak van de KGB.

*** Een bekende gevangene van de Goelag was Aleksandr Solzjenitsyn, die het na zijn gevangenschap als zijn taak beschouwde om de herinnering aan de slachtoffers van het communisme in stand te houden.

 

* Zijn bekendste werk is het drieluik De Goelag Archipel, dat in eigen land uiteraard niet gepubliceerd werd, maar dat in het Westen in 1973 verscheen.

 

  • ‘De Almanak’ ging nog verder snuffelen …

DE RAMP VAN LOOI

De enorme ontploffing in Beiroet (4 augustus2020) -vandaag 2 jaar geleden- had de volledige omgeving verwoest. Beelden die deden terugdenken aan woensdag 29 april 1942 . De dag van ‘de ramp’, zoals de ontploffing van de fabriek in Tessenderlo in ieders geheugen uit de wijde omtrek werd geprent. Nog even herinneren wat er toen gebeurde …

* ‘Kort voor de middag werden wij opgeschrikt door een gigantische knal’, vertelde mijn moeder later. ‘Wij dachten direct aan ‘den Duits’, want het was oorlog. Langzaam sijpelde door dat ‘tFabrik van Loeij’ was ontploft.’

* ‘Zelfs tot in Antwerpen toe had men de knal gehoord en trilden er ruiten’ , wisten Louis en madammeke Daniël, twee huisvrienden uit het Antwerpse, veel later te vertellen.

* Hier in Veerle zagen ze ook de roodbruine paddenstoelwolk. Dat had zeker met de oorlog te maken, was de algemene gedachte van de inwoners. Van een atoombom repte niemand, want … die moest nog ontworpen worden…

** Het was dus wel degelijk ‘de chemic’ , de chemische fabriek Produits Chimiques de Tessenderloo (vandaag Tessenderlo Chemie) die de lucht was ingegaan.

** De waarheid was gruwelijk erg. Van de 189 dodelijke slachtoffers waren er ook heel wat uit Veerle , Eindhout en Vorst.

* Onze buurvrouw Germaine verloor op slag zowel haar vader als haar zus. De begrafenissen van al die doden lokten veel belangstellende en meelevende dorpsgenoten naar de vele uitvaartmissen.

* Ik herinner me ook Marie, een vrouw uit mijn buurt (huidige Delhaizewinkel) die nog jarenlang voor haar huis stond te wachten op haar man die in de ramp gebleven was. Telkens op het uur dat hij zou vertrekken, stond zij op de kassieweg te wenken …kom gauw terug…

** Die fabriek was destijds zomaar midden in een woongebied gebouwd. Daarom was de menselijke en de materiële schade niet te overzien. Het leek wel alsof er een orkaan door het dorp was getrokken en alles had meegesleurd.

* 189 mensen stierven. Verpletterd in hun huis, geraakt door wegvliegende brokstukken of weggeblazen door de luchtverplaatsing die de explosie had veroorzaakt.

* Naast die 189 doden werden ook zowat 1.000 mensen licht tot zeer zwaargewond. Velen waren verbrand of liepen open breuken op. Vooral de technische school in de buurt kreeg de volle laag met 50 doden. Medische hulpverlening was er amper, ziekenwagens evenmin.

* Weken, of was het maanden na ‘de ramp’ werd een enquête gehouden bij de overlevenden. Velen daarvan hadden om de een of andere reden met de PTC de Tessenderloo te maken.

Toch stemde een meerderheid, net als het gemeentebestuur, voor een nieuwe fabriek, maar zeker niet op dezelfde plaats.

* Maar …onder druk van de Bestendige Deputatie van de provincie Limburg, zou de nieuwe fabriek toch op dezelfde plaats worden herbouwd. Liever hier dan te verhuizen naar een nieuwe industriezone aan het Albertkanaal…

** Pas later, veel later kwamen de burgers te weten dat het product dat in Looi werd aangemaakt hetzelfde was als dat vorig jaar in Beiroet ontplofte : ammoniumnitraat. In Libië ging het om 2.750 ton , in Tessenderlo … ? In Beiroet stierven officieel 214 mensen en  7 000 werden weinig tot zwaar gewond. In Tessenderlo werden 189 mensen gedood en liepen er 1 000 lichte tot zeer zware blessures op.

DE RAINBOW WARRIOR

In 1985 hield de Franse regering kernproeven op Moruroa, een atol in Frans Polynesië. De Rainbow Warrior lag op 10 juli 1985 in de haven van Auckland om een protestvloot te leiden die richting Moruroa zou gaan varen.

Later op de dag ontploften twee bommen aan boord en sloegen een groot gat in de romp, waardoor de Rainbow Warrior snel zonk.

* Op één na konden de opvarenden veilig aan land komen. Een Nederlandse fotograaf van Portugese afkomst, verdronk toen hij zijn fotomateriaal probeerde te redden uit zijn hut.

* De Rainbow Warrior werd op 21 augustus 1985 weggesleept naar een haven voor forensisch onderzoek. Het schip was niet meer te redden en Greenpeace besloot het schip, nadat het naar eigen zeggen was ontdaan van giftige materialen, te laten zinken in de Matauribaai op de Cavalli-eilanden van Nieuw-Zeeland. Dat gebeurde op 12 december 1987.

* De Warrior fungeert er nu als duikwrak en schuilplaats voor vissen. Het schip is bedekt met … zeeanemonen.

* Het schip werd in 1955 te water gelaten en gedoopt onder de naam Sir William Hardy. Het werd tot 1977 gebruikt door het Britse ministerie van Landbouw, Visserij en Voedsel.

* In 1977 werd het schip gekocht door Greenpeace. Deze organisatie zette het in om te protesteren tegen walvisvaart, zeehondenjacht en kernproeven in de Grote Oceaan.

* Sinds 1987 beschikt Greenpeace over een nieuw vlaggenschip met dezelfde naam. Het schip wordt officieus ook wel de Rainbow Warrior II genoemd. Intussen is de Rainbow Warrior III in gebruik.

* In 1990 werd in de Matauribaai het Rainbow Warrior Memorial onthuld van de Nieuw-Zeelandse beeldhouwer Chris Booth.

* In januari 2012 onthulde De Morgen dat een van de leidende figuren achter de aanslag, Louis-Pierre Dillais, sinds 2005 directeur is van een Amerikaanse vestiging van FN Herstal, die volledig in handen is van de Waalse overheid. Een woordvoerder van Greenpeace reageerde geschokt op dit nieuws.

* Een bij de aanslag betrokken kikvorsman, Jean-Luc Kister, bood op 6 september 2015 op de nationale tv-zender van Nieuw-Zeeland zijn excuses aan voor de aanslag.

(met dank aan Wikipedia – rood drukken voor meer info)

‘den Innovation’ brandt …

De brand in de Innovation was een regelrechte ramp die, in de namiddag van 22 mei 1967, het Brusselse filiaal van de Belgische grootwarenhuisketen Innovation trof. Vandaag 55 jaar geleden vielen er 323 doden en 150 gewonden. Er waren naar schatting 800 aanwezigen toen de brand rond 13u20 werd opgemerkt. Het vuur raasde verschrikkelijk snel om zich heen…

* Het warenhuis was gevestigd in een doolhof van verschillende gebouwen. Vooral in het zelfbedieningsrestaurant hadden veel mensen pas laat in de gaten dat er brand was. Zij konden geen kant op toen het vuur hen bereikte.

* Ook in de andere gebouwen beseften velen niet wat er aan de hand was, doordat het brandalarm op hetzelfde tijdstip afging als de bel die dagelijks het middageten van het personeel aankondigde.

* Rond 13u20 werd door een verkoopster brand opgemerkt in een kleine opslag voor kinderkledij op de eerste verdieping. Toen de brandweer eraan kwam had het vuur de centrale koker al bereikt waardoor het extra zuurstof kreeg.

* Mensen sprongen uit ramen, terwijl brandweer en omwonenden hen probeerden te redden door dekens te spannen en ladders te plaatsen.

** Eén man overleefde een sprong van de derde verdieping zonder noemenswaardige verwondingen. Rond 15u15 stortte een gedeelte van de winkel in.

* Over de oorzaak van de brand is veel gespeculeerd. Bewijs van kwaad opzet is echter nooit gevonden. Procureur Vélu drukte de geruchten over een aanslag de kop in door te bevestigen dat er slechts één vuurhaard was geweest.

*  Pas na drie jaar werden de resultaten van het gerechtelijk onderzoek bekendgemaakt. Drie aangestelde experts kwamen tot de conclusie dat zich lekkend stadsgas had opgehoopt boven een vals plafond en dat dit in brand was geschoten door een verhitte lamp.

** In elk geval was het warenhuis helemaal niet brandveilig: de blusinstallatie was ontoereikend, de architectuur droeg bij aan een snelle vuurontwikkeling, de nooduitgangen  waren niet allemaal geopend . Bovendien waren sommige nooduitgangen aangebracht voor de sier (voor ramen en blinde muren). Desondanks besloot het parket niet te vervolgen.

°° Vijf jaar na de brand kreeg België een zeer strenge wetgeving voor brandveiligheid in winkels. Innovation opende in 1970 reeds op dezelfde plaats een nieuw warenhuis. Tijd kost geld…

Chinese wolhandkrabben

Er zijn in de afgelopen drie jaar meer dan een miljoen exemplaren van de uitheemse Chinese wolhandkrab gevangen in de Kleine Neet in Grobbendonk.

* De Vlaamse Milieumaatschappij (VMM) en onderzoekers  van de universiteit Antwerpen hebben daar twee jaar geleden een nieuw soort val gezet, en die lijkt dus goed te werken. “Daarnaast toont dit de omvang van het probleem aan”, klinkt het bij de onderzoekers.

* Wolhandkrabben zijn vanuit China in onze waterlopen terechtgekomen, hebben hier geen natuurlijke vijanden en brengen veel schade toe aan onze fauna en flora.

* In de Kleine Nete in Grobbendonk werd een ‘krabbensleuf’ over de volledige breedte van de rivier geïnstalleerd. De krabben, die over de bodem kruipen, vallen in de sleuf en komen in een container terecht. Vissen zwemmen er gewoon over.

* Vorig jaar alleen al werden er meer dan 700.000 krabben gevangen. “Dit toont aan hoe groot het probleem is”, zegt bioloog Jonas Schoelynck. “Want als je deze resultaten extrapoleert naar de andere rivieren in ons land – en de krabben zitten in de meeste Belgische rivieren (*foto’s boven Grote Neet in Oosterlo) – dan spreken we over miljoenen en miljoenen van die dieren.”

* Om de populatie onder controle te krijgen, zijn volgens de onderzoeker nu beleidskeuzes nodig. De kostprijs om de vallen te zetten en ze te bemannen zal maar een fractie zijn van de potentiële kosten die de krabben in onze waterlopen en natuurgebieden aanrichten.

.

* eigen foto’s lu v. a/d Grote Neet in Oosterlo en krabbennetten even voorbij de brug in Zammel (intussen weer opgedoekt) – met dank ook aan Marc v/d Cruys – Oosterlo

DE ONZINKBARE ZINKT

De RMS Titanic was het tweede van een drietal luxeschepen uit de Olympic-klasse, die een groot deel van het trans-Atlantisch verkeer moesten verwerken. Het schip was eigendom van de rederij White Star Line en werd gebouwd in Belfast.

ondergang van de Titanic

                    – Illustratie Willy Stöwer: De ondergang van de Titanic –

In 1912 was de luchtvaart nog niet erg ontwikkeld. Voor reizen naar een ander werelddeel was men aangewezen op een schip.

* Bovendien begonnen de economieën van de Verenigde Staten, Canada en Europa steeds meer afhankelijk van elkaar te worden.

* Door de industrialisatie vond een grote groei van het personen- en vrachtvervoer over de Atlantische Oceaan plaats. De luchtvaartindustrie moest nog van de grond komen. Alleen per schip kon men naar andere continenten reizen.

* De tocht naar New York was de eerste vaart van een schip dat als onzinkbaar werd beschouwd. Zestien waterdichte compartimenten zouden moeten voorkomen dat het schip zou kunnen vergaan.

* De Titanic was het grootste en meest pretentieuze passagiersschip toen het gebouwd werd. Het schip woog 46.329 ton. De door de Engelse werf Harland and Wolff gebouwde Titanic was 269 meter lang en 28 meter breed.

* Voor deze bijzondere reis met de Titanic hadden zich vele beroemde en rijke mensen aangemeld. Zo bevonden zich onder de slachtoffers de Amerikaanse miljonairs Benjamin Guggenheim, Isodor Straus en John Astor. (AbsoluteFigures.nl)

* In de nacht van 14 op 15 april 1912 kwam de Titanic in aanvaring met een ijsberg; een deel van de stuurboordzijde werd op verscheidene plaatsen doorboord, en binnen drie uur was het schip gezonken.

* 1 522 opvarenden kwamen om het leven. Hoewel dit naar aantal slachtoffers niet de grootste scheepsramp in de geschiedenis is, is het wel de bekendste, vooral omdat het schip als onzinkbaar bekend stond.

* In 1985 werd het wrak teruggevonden onder leiding van Robert Ballard, waardoor veel informatie over het schip en zijn fatale reis aan het licht kwam. Drie grote scheepsdelen en een hoeveelheid kleinere resten liggen op 3 800 meter diepte op de bodem van de oceaan.

* Op 21 augustus 2019 werd er een onderzoek gepubliceerd. De onderzoekers ontdekten dat grote delen van het schip verdwenen zijn door een metaaletende bacterie. Kenners denken dat er over twintig tot dertig jaar niets meer van het scheepswrak over is.       (met dank aan Wikipedia)

Houston, we’ve had a problem

Lanceerdatum: 11 april 1970  Commandant: James Lovell  CM-piloot: Jack Swigert
LM-piloot: Fred Haise  Command module: Odyssey  Lunar module: Aquarius  Geplande landingsplaats: Fra Mauro

* De missie van de Apollo- 13 begon slecht. Enkele dagen voor de start kreeg Charles Duke (later Apollo-16) de rode hond. Men vreesde dat hij de Apollo-13 bemanning ook had besmet.

* Duke werd dus vervangen door Swigert. Bij de start viel een motor van de tweede trap uit, waardoor de andere vier langer moesten werken.

* Geen nood, want toen de Apollo-13 werd gelanceerd leken de maanvluchten al routine te worden.

* 46 uur na het vertrek zei Joe Kerwin in het vluchtleidingscentrum nog: “Het schip lijkt in goede conditie te zijn. We vervelen ons dood hier.”

*** Negen uur later, op 13 april, explodeerde een zuurstoftank in de SM.

* Die zuurstof diende niet alleen om te ademen, maar ook voor elektriciteitsproductie in de brandstofcellen en voor water, een bijproduct van deze cellen.

* Na de ontploffing liet James Lovell weten: “Houston, we’ve had a problem out here.” Hij keek naar buiten en ging verder: “We are venting something out into the … into space. It’s a gas of some sort.”

* Het was zuurstof uit de tweede en enige overgebleven zuurstoftank. Lovell, Swigert en Haise zaten dus op 322 000 km van de aarde in de problemen.

* Het eerste probleem om op te lossen was de dalende zuurstofvoorraad en elektriciteitstoevoer in de CSM.

* Men besloot om de hele CSM stil te leggen en de LM als reddingssloep te gebruiken. Die was ontworpen om twee man een dag of drie in leven te houden. Voor drie man was er niet genoeg energie.

* Om het toch uit te houden moest onder meer de verwarming uit. De temperatuur zakte hierdoor tot bijna het vriespunt. Ook ontstond er een probleem met de luchtzuivering. Die was eveneens berekend op 2 astronauten.

* Men moest de filters van de LM vervangen door die van de CM.

*Spijtig genoeg hadden die niet dezelfde vorm (LM en CM waren van verschillende fabrikanten). Met wat karton en plakband kon dit gelukkig opgelost worden.

* Het tweede probleem was de terugkeer naar aarde. Er waren twee mogelijkheden: direct omkeren of het traject rond de maan vervolledigen. Bij de tweede mogelijkheid wist men niet hoe lang de LM het zou uithouden.

* Bij de eerste optie moest de motor van de beschadigde SM gebruikt worden om midden in de vlucht om te keren. De motor van de LM was hier immers niet sterk genoeg voor. Omdat men niet zeker was van de toestand van de hoofdmotor, koos men voor optie twee.

* De daalmotor van de LM werd achter de maan met succes afgevuurd en bracht het schip terug richting aarde.

* Het probleem was dat de stuurcomputer van de LM niet overweg kon met een 30 ton zware CSM op sleeptouw. De bemanning moest dus handmatig sturen.

* De navigatiecomputer was ook afgezet, en de astronauten moesten koerscorrecties uitvoeren aan de hand van de sterren en de stand van de aarde.

* Terug in een baan om de aarde moesten ze de LM die hen zo trouw had gediend, verlaten, want die was niet gebouwd voor terugkeer in de atmosfeer.

* De astronauten kropen terug in de verlamde CM en stootten de LM en de beschadigde SM af. Pas toen konden ze zien hoe zwaar die eigenlijk beschadigd was.

* Er was nog even vrees dat het hitteschild beschadigd was bij de explosie, maar dat bleek vals alarm te zijn.

* Vier dagen na de explosie kwam de Apollo-13  op 17 april terecht in de Stille Oceaan, nabij Samoa. De astronauten waren moe en ziek, maar hadden het overleefd.

.

 

 

Of 13 een ongeluksgetal is?   Voor de astronauten van Apollo 13 blijkbaar niet …(gratis vrije foto’s)

1 2 3