Geschiedenis van oud-en-nieuw
Door de geschiedenis heen vierden veel volkeren en culturen het einde van het ene jaar en het begin van het volgende. De aanvang van een nieuw jaar werd veelal gekoppeld aan een vruchtbare periode.
* Zo begon het nieuwe jaar bij Babyloniërs en Romeinen bij het begin van de lente, bij de Egyptenaren op het moment dat de vruchtbaar makende Nijl voor het eerst buiten zijn oevers trad.
Egyptenaren
* De Egyptenaren kenden de getijden van de Nijl. Ze verdeelden het jaar in drie seizoenen.
* Nieuwjaar begon halverwege de zomer met het seizoen ‘Ahket’, dat overstroming betekent.
* In die periode trad de Nijl buiten zijn oevers en werden de akkers bedekt met een laag vruchtbare slib.
* Na het seizoen ‘Ahket’ kwam het seizoen ‘Peret’ in het najaar. Dit stond voor de winter of de periode van groei.
* Het laatste seizoen was het oogstseizoen en werd ‘Shemu’ genoemd. Dat speelde zich af in het voorjaar en was daarmee de voedselrijkste periode van het jaar.
Babyloniërs
* Babyloniërs vierden hun feest door een slaaf tijdelijk op de koningstroon te zetten, om hem vervolgens te offeren. Zij geloofden namelijk dat alle goden het op hun koning gemunt zouden hebben met nieuwjaar, dus vervingen zij hem tijdelijk.
* Romeinen vierden het feest door te offeren aan de god Janus (naar wie januari genoemd is), en…
* de heidense Germanen vierden het feest met grote vuren, dierenoffers en veel eten en drinken.
Germanen
* In het hedendaagse oud-en-nieuw feest zijn nog veel sporen te vinden van de viering van de Germanen. Zo kan men de traditie van onze oud-en-nieuw (vlees)gerechten baseren op de Germaanse traditie van het verdrijven van demonen.
* De Germanen waren bang voor demonen waardoor zij dieren offerden, en die vervolgens op aten. Volgens de Germaanse traditie ging dit ook gepaard met het nuttigen van veel alcoholische dranken.
Romeinen
* Julius Caesar stelde in 46 voor Christus vast dat 1 januari voortaan het begin van elk nieuw jaar was, in plaats van het (elk jaar verschillende) begin van de lente. Bij Caesar is dus de westerse traditie ontstaan die wij nog steeds vieren. Een obstakel voor deze traditie was de Kerk die zich afzette tegen de heidense nieuwjaarsrituelen. Later zou de Kerk 1 januari toewijden aan Maria, Moeder van God. Wat nog steeds het geval is.